Simləmə (isim): "Simləmək" fellərinin isim halı olub, əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, fiziki simləmə, ikincisi isə məcazi simləmə.
Fiziki simləmə: Bu mənada "simləmə", nazik və uzun bir şeylə (məsələn, ip, tel, sim, sap) bir şeyin bağlanması, bərkidilməsi, hörülməsi, və ya ona bənzər bir əməliyyat deməkdir. Misal üçün: "Palazın simləməsi çox vaxt apardı", "Qapının simləri paslanmışdı", "Əl işləri üçün incə simləmə bacarığı lazımdır". Bu kontekstdə "simləmə" sözü konkret bir fiziki prosesi, əməliyyatı göstərir. Həmçinin, bəzi sənət növlərində (məsələn, zərgərlik, toxuculuq) xüsusi texnikaları ifadə edə bilər; məsələn, "gümüş simləmə texnikası".
Məcazi simləmə: "Simləmə" sözü daha geniş mənada, bir şeyin bir başqasına yaxından bağlanması, əlaqələndirilməsi, və ya bir-birinə bağlı olmasının ifadəsində də işlədilə bilər. Bu məcazi işlənmədə "sim" konkret fiziki bir şey deyil, daha çox metaforik bir əlaqəni ifadə edir. Misal üçün: "İki ölkə arasında möhkəm iqtisadi simləmə var", "Həmin hadisələr arasında gizli bir simləmə hiss olunurdu", "Onların münasibətlərində görünməz bir simləmə vardı". Bu hallarda "simləmə" əlaqənin gücü, sıxlığı, görünməzliyi və ya gizliliyi kimi keyfiyyətləri vurğulayır. "Simləmə" sözünün bu məcazi istifadəsi, "bağlama", "əlaqələndirmə", "birləşdirmə" sözlərinə sinonim kimi işlədilə bilər, lakin "sim" elementi əlaqənin nazik, incə, lakin möhkəm olduğunu ifadə edir.
Etimologiya: "Simləmə" sözü "sim" kökünə "-ləmə" məsdər bildirən şəkilçisinin artırılması ilə əmələ gəlmişdir. "Sim" sözünün kökü türk dillərində ortaqdır və nazik, uzun bir şey mənasını verir.