Slavyanşünaslıq (rus. славяноведение) – Slavyan xalqlarının dillərini, ədəbiyyatını, mədəniyyətini, tarixini, etnoqrafiyasını (adətlərini, məişətini, folklorunu və s.), sosial-iqtisadi quruluşunu, siyasi tarixini və mənəvi mədəniyyətini hərtərəfli tədqiq edən kompleks humanitar elm sahəsidir. Bu sahənin tədqiqat obyekti şərqi, qərbi və cənubi slavyan xalqlarını əhatə edir.
Slavyanşünaslığın tədqiqat metodları müxtəlifdir və tarixi, dilçilik, ədəbiyyatşünaslıq, etnoqrafiya, arxeologiya, antropologiya, sosiologiya və siyasi elmlər kimi fənlərin metodlarından istifadə edir. Araşdırmalar həm tarixi mənbələrə (yazılı sənədlər, arxeoloji tapıntılar), həm də müasir məlumatlara (etnoqrafik müşahidələr, sorğular, statistik məlumatlar) əsaslanır.
Slavyanşünaslıq özündə bir sıra ixtisaslaşmış sahələri birləşdirir: slavyan dilləri (qrammatika, leksikologiya, fonetika, tarixi dilçilik), slavyan ədəbiyyatı (müxtəlif dövrlərin ədəbiyyatı, ədəbi məktəblər, ədəbiyyat tarixi), slavyan tarixi (siyasi tarix, sosial tarix, iqtisadi tarix), slavyan etnoqrafiyası (adətlər, mərasimlər, folklor), slavyan mədəniyyəti (incəsənət, musiqi, memarlıq, fəlsəfə). Bu sahələr bir-biri ilə sıx bağlıdır və bir-birini tamamlayır.
Slavyanşünaslığın əhəmiyyəti Slavyan xalqlarının tarixinin, mədəniyyətinin və dillərinin öyrənilməsi və qorunması, eləcə də müxtəlif mədəniyyətlər arasındakı qarşılıqlı anlaşmanın təmin edilməsindədir. Müasir dünyada beynəlmiləl əlaqələrin inkişafı Slavyanşünaslığın əhəmiyyətini daha da artırır.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "Slavyanşünaslıq" termini "slavyan" və "şünaslıq" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib. "Slavyan" kökü slavyan xalqlarını ifadə edir, "şünaslıq" isə "bilmək, öyrənmək" mənasını verir. Beləliklə, "Slavyanşünaslıq" "Slavyanları öyrənən elm" mənasını daşıyır.