“Slovencə” sözü Azərbaycan dilində Sloveniya dilinin adıdır və həm sifət, həm də zərf kimi işlənə bilər. Sifət kimi istifadə edildikdə, “Sloven dilinə aid olan” mənasını verir. Məsələn, "slovencə mətn" deyəndə, Sloven dilində yazılmış mətn nəzərdə tutulur. Zərf kimi istifadə edildikdə isə "Sloven dilində" mənasını ifadə edir. Bu halda, hərəkətin və ya hadisənin Sloven dilində baş verməsini bildirir.
Etimalogiyasına gəldikdə, “slovencə” sözü Sloven dilindən, “slovenščina” sözündən mənşə götürür. “Slovensko” – “Sloven” sözünün sifət formasından törəmişdir. “Sloven” isə tarixi-etnoqrafik köklərə malik bir etnonim olub, cənub slavyan xalqlarından olan Slovenlərin adından yaranmışdır. Bu adın etimologiyası müxtəlif nəzəriyyələrə əsaslanır, bəzi alimlər onu “slov-” kökündən (“söz”, “şöhrət” mənasında) və ya “-ven-” (məkan, yer, ölkə mənasında) əlavəsindən əmələ gəlmiş hesab edirlər.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
Sifət kimi: “O, slovencə kitab oxuyurdu.” (burada “slovencə” kitabın dilini bildirir)
Zərf kimi: “O, slovencə danışırdı.” (burada “slovencə” hərəkətin baş verdiyi dili bildirir)
“Konfrans slovencə və ingiliscə tərcümə olunacaq.” (burada “slovencə” bir sıra digər dillərlə yanaşı bir dil kimi işlənir)
“Slovencə sözlüyümdən kömək alaraq mətnin tərcüməsini başa çatdırdım.” (burada “slovencə” sifət kimi işlənir və sözlük növünü müəyyən edir)
Beləliklə, “slovencə” sözü Azərbaycan dilində möhkəm yer almış və Sloven dilini və onunla bağlı məsələləri ifadə etmək üçün geniş istifadə olunan bir söz hesab olunur.