Solub-saralma sözü "solub-saralmaq" felindən törəmiş isimdir. Lüğətlərdə sadəcə olaraq "solub-saralma"nın mənası "solmaq və saralmaq hərəkəti" kimi izah olunsa da, bu izah tam deyil və kontekstdən asılı olaraq daha geniş şəkildə anlaşılmalıdır. "Solub-saralma" bitkilərin, yarpaqların, çiçəklərin və ya ümumilikdə təbiətin bir hissəsinin tədricən solub, rənginin dəyişərək sarımtıl bir ton almasını ifadə edir. Bu, təkcə fiziki bir dəyişiklik deyil, həm də vaxtın keçməsini, təbiətin dövrünü, yaşlanmanı və ya hətta bir şeyin tükənməsini simvolizə edə bilər.
Etimoloji baxımdan, sözün əsasını təşkil edən "solmaq" və "saralmaq" felləri köhnə türk dillərindən gəlir və hər ikisi də rəng dəyişikliyi və tədricən zəifləməni ifadə edir. "Solmaq" yaşıl rəngin itməsini, canlılığın azalmasını, "saralmaq" isə sarı rəngə çalmanı bildirir. Bu iki fel birləşərək "solub-saralma" sözünü yaradır və bu, prosesin həm solma, həm də saralma mərhələlərini əhatə etdiyini vurğulayır.
Cümlədə necə işləndiyi nümunələr:
- Payızın gəlişi ilə bağdakı yarpaqların solub-saralması gözəl bir mənzərə idi.
- Uzun müddət quru hava şəraiti bitkilərin solub-saralmasına səbəb oldu.
- Onun üzündəki solub-saralma yorgunluğunu əks etdirirdi.
- Qədim şəhərin solub-saralması tarixin izlərini özündə saxlayır.
Gördüyümüz kimi, "solub-saralma" sözü həm konkret (bitkilərə aid) , həm də məcazi (insanın halı, tarixi abidələr) mənada işlənə bilir. Bu mənada sözün mənası yalnız "solmaq və saralmaq hərəkəti" ilə məhdudlaşmır; o, həmçinin tədricən zəifləmə, tükənmə, köhnəlmə və ya solğunlaşma kimi daha geniş mənaları da əhatə edir. Sözün kontekstdən asılı olaraq bu mənaların bir və ya bir neçəsini ifadə etməsi mümkündür.