Sovuşma sözü "sovuşmaq" fellərinin törəməsi olub, əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və əsas mənası temperaturun aşağı düşməsi, soyuma prosesidir. Bu mənada "sovuşma" fiziki bir hadisəni, ətraf mühitin və ya bir cismin temperaturunun azalmasını bildirir. Məsələn, "Havada sovuşma müşahidə olunur" cümləsində sovuşma, havanın temperaturunun düşməsini ifadə edir. Ya da "Sütün sovuşması üçün soyuducuya qoymaq lazımdır" cümləsində sovuşma, sütün temperaturunun düşməsi prosesinə işarə edir. Bu məna, fizika, meteorologiya kimi sahələrdə daha tez-tez rast gəlinir.
İkinci mənası isə daha metaforik olub, qarşı tərəfin hisslərinin soyuması, münasibətlərdə soyuqluq, uzaqlaşma deməkdir. Bu mənada "sovuşma" insan emosional vəziyyətinə aiddir. Münasibətlərdə yaranan soyuqluq, rəğbətin azalması, qarşı tərəfə olan marağın itirilməsi kimi halları ifadə edir. Məsələn, "Onların arasındakı sovuşma göz qabağındadır" cümləsində sovuşma, iki insan arasındakı münasibətlərin pisləşməsini, aralarındakı əlaqənin zəifləməsini göstərir. Ya da "Dostluqda sovuşma baş vermişdi" cümləsində sovuşma, dostluq münasibətlərindəki soyuqluğu, uzaqlaşmanı ifadə edir. Bu məna ədəbiyyatda, gündəlik danışıqda daha çox işlənir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, kök fel olan "sovuşmaq" türkiyə dillərində geniş yayılmış "soyuq" sözündən törəmişdir. "Soyuq" sözünün kökü isə daha qədim dillərə, ehtimal ki, Proto-Türk dilinə qədər gedib çıxır və temperaturun aşağı olması ilə bağlı mənaları əks etdirir. Beləliklə, "sovuşma" sözünün həm fiziki, həm də metaforik mənaları, "soyuq" sözünün əsas mənası ilə sıx əlaqədardır.