Sui-istifadə sözü fars dilindən ("sui" - pis, "istifadə" - istifadə) gəlmiş mürəkkəb bir sözdür. Əsas mənası, bir şeyin və ya bir adamın zərərinə, qanunsuz və ya əxlaqsızcasına istifadə etmək deməkdir. Bu istifadə həm maddi, həm də mənəvi zərərə səbəb ola bilər. Yəni, bir obyektin, vəzifənin, hüququn və ya bir insanın öz məqsədlərinə çatmaq üçün ədalətsiz, qanunsuz və ya vicdansızcasına istifadə olunması sui-istifadə kimi təsnif olunur.
Sui-istifadənin tətbiq dairəsi genişdir. Məsələn, "vəzifəsindən sui-istifadə etmək" ifadəsi, bir şəxsin öz vəzifə səlahiyyətlərindən şəxsi maraqları üçün, qanunlara zidd olaraq və ya vəzifənin məqsədinə zidd olaraq istifadə etməsini bildirir. Bu, rüşvət almaq, özəl mənfəət üçün dövlət əmlakından istifadə etmək, vəzifə səlahiyyətlərindən sui-istifadə edərək başqalarına zərər vurmaq kimi halları əhatə edir.
Bundan əlavə, "maliyyə vəsaitlərindən sui-istifadə etmək", "etimadından sui-istifadə etmək", "hökumət resurslarından sui-istifadə etmək", "fiziki qüvvədən sui-istifadə etmək" və ya "uşaqlardan sui-istifadə etmək" kimi ifadələr də bu terminin müxtəlif kontekstlərdə necə işlədildiyini göstərir. Hər bir halda, sui-istifadənin əsas elementi, bir şeyin və ya birinin məqsədinə zidd olaraq, qanunsuz və ya əxlaqsızcasına istifadə edilməsidir. Sui-istifadə hər zaman mənfi bir konnotasiya daşıyır və ciddi nəticələrə səbəb ola bilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, "sui-istifadə" termini bəzən "səhv istifadə" mənasında da işlənə bilsə də, "səhv istifadə" qəsd və ya pis niyyəti ifadə etmir. Sui-istifadənin əsas xüsusiyyəti isə məhz qəsd və ya pis niyyətin olmasıdır.