Sülh (ər. سَلْـٰم - salam) sözü ərəb mənşəli olub, əsasən "barış", "əmin-amanlıq", "dinclik" və "sakitlik" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə bu mənaların verilməsi isə sözün zəngin semantik potensialını tam əks etdirmir. Sülh, sadəcə olaraq müharibənin olmaması demək deyil; o, daha geniş bir konsepsiyanı əhatə edir.
Sülh anlayışı həm beynəlxalq münasibətlərdə, həm də daxili siyasi həyatda, həmçinin fərdi səviyyədə geniş işlənir. Beynəlxalq sülh dövlətlər arasında hərbi münaqişələrin olmaması, diplomatik əlaqələrin möhkəmlənməsi, qarşılıqlı hörmət və əməkdaşlıq əsasında qurulmuş münasibətləri ifadə edir. Daxili siyasi sülh isə cəmiyyətdə sabitliyin, ictimai asayişin, qanunun aliliyinin hökm sürməsini, müxtəlif sosial qruplar arasında ədalətli və harmonik münasibətlərin olmasını bildirir. Fərdi səviyyədə sülh daxili rahatlığı, əmin-amanlığı, ruh halının sakitliyini və öz-özünə harmoniyasını əks etdirir.
Sözün işlənməsinə dair nümunələr: "Sülh danışıqları uğursuzluqla nəticələndi." (Beynəlxalq sülh konteksti); "Ölkədə sülh və əmin-amanlıq hökm sürür." (Daxili siyasi sülh konteksti); "Onun ürəyində dərin sülh var idi." (Fərdi sülh konteksti); "Sülh uğrunda mübarizə aparmaq hər birimizin vətəndaşlıq borcudur." (Sülhün əldə edilməsi üçün mübarizə); "…Silahını bağrına basmış döyüşçülərin gözündə əbədi sülhün işıqları yanırdı." (Poetik təsvir, arzu olunan sülhün simvolik təsviri).
Beləliklə, "sülh" sözü sadəcə bir leksik vahid deyil, mürəkkəb və çoxcəhətli bir anlayışdır ki, bu da onun müxtəlif kontekstlərdə fərqli çalarlarda işlənməsinə imkan verir. Sözün dəqiq mənası cümlənin kontekstindən asılı olaraq müəyyən edilir.