Sütunlu (sıfat): Memarlıqda və ya daha geniş mənada, sütun və ya sütunlara malik olan, sütunlarla bəzədilmiş deməkdir. Söz, əsasən, "sütun" sözünün sifət formasından törəmişdir. "Sütun" sözünün kökü isə farsca "sutun" (ستون) sözündəndir və "dayaq, dirək" mənasını verir. Beləliklə, "sütunlu" sözü, əsasən, bina, zal, eyvan kimi memarlıq quruluşlarının sütunlarla bəzədildiyini, dayaq və ya dəstək sütunlarının mövcudluğunu bildirir.
Sözün istifadəsi müxtəlif cümlə quruluşlarında fərqli nüanslar əks etdirə bilər. Məsələn, "sütunlu eyvan" deyərkən, eyvanın memarlıq xüsusiyyətlərinə, estetik görünüşünə vurğu edilir. "İttifaqlar Evinin sütunlu zalı" ifadəsi isə zala aid memarlıq detalını bildirməklə yanaşı, həm də zalın əzəmətini, möhtəşəmliyini ifadə edir. "Sütunlu binanın içində xüsusi və qaynar bir həyat başlamışdı" cümləsində isə "sütunlu" sözü daha çox fon məlumatı verir və binanın memarlıq xüsusiyyətlərindən daha çox, həyatın ətraf mühitin təsvirində işlənir. Bu halda söz daha az vurğulanır, sadəcə binanın ümumi təsvirini verir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "sütunlu" sözü yalnız memarlıqla bağlı deyil, məcaz olaraq da istifadə edilə bilər. Məsələn, "sütunlu arqumentlər" ifadəsi məntiqi, güclü və bir-birinə bağlı arqumentləri ifadə edə bilər. Ancaq bu halda sözün əsas mənasından uzaqlaşaraq, məcazi mənada işlənir.