Süvari sözü fars mənşəli olub, əsasən "ata minmiş", "atlı" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdəki qısa izahı genişləndirərək deyə bilərik ki, bu söz, əvvəlcə, sadəcə olaraq ata minmiş şəxsi bildirirdi. Lakin zaman keçdikcə, xüsusilə hərbi kontekstdə, daha spesifik bir məna qazanmışdır.
Müasir Azərbaycan dilində "süvari" sözü əsasən iki mənada işlədilir:
1. Sifət mənasında: Atlı olan, ata minmiş. Məsələn: "Süvari dəstəsi meydana girdi." burada "süvari" sözü dəstənin üzvlərinin atlı olduğunu bildirir. Başqa bir nümunə olaraq "süvari əsgər" ifadəsini göstərmək olar. Bu ifadə, piyada əsgərlərdən fərqli olaraq, at üzərində döyüşən əsgəri təsvir edir.
2. İsmi mənasında: Atlı əsgər, atlı qoşun. Qeyd etdiyiniz nümunədəki "Mən öz odlu qılıncımla yüzə qədər süvarini biçib tökmüşəm…" cümləsində "süvari" sözü məhz bu mənada – atlı əsgərlər qrupu kimi işlənir. Tarixi mənbələrdə və ədəbiyyatda tez-tez "süvari alayı", "süvari diviziyası" kimi ifadələrə rast gəlmək olar ki, bunlar da atlı hərbi bölmələri təmsil edir. "Süvari" sözü bəzən "atlı dəstə" və ya "atlı birlik" kimi daha geniş mənalarda da işlənə bilər.
Qısaca olaraq, "süvari" sözü "atlı" olmanın sadə təsvirindən kənara çıxaraq, tarixi və hərbi kontekstdə özünəməxsus bir terminoloji məna qazanmışdır. Sözün kökünün farsca olması da onun hərbi terminologiya ilə sıx bağlı olduğunu göstərir.