Şadlıq sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir sözdür və əsasən sevinc, fərəh, xoşbəxtlik hisslərini ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "sevinc, fərəh" kimi təriflənsə də, mənası daha çoxlu qatlara malikdir. Bu, sadəcə bir anlıq duyğu deyil, həm də davamlı bir vəziyyət, bir ruhi hal ola bilər. "Şadlıq" sözünün ifadə etdiyi sevinc, daxili bir qənaət, ruhun yüksəlişi, ürəyin dolğunluğu ilə müşayiət oluna bilər.
Etimoloji baxımdan, "şad" kökü ilə əlaqəlidir və kökünün qədim türk dillərindən gəldiyi ehtimal edilir. "Şad" kökü "xoş", "sevincli", "fərəhli" mənalarını daşıyır. "-lıq" isə isim bildirən şəkilçidir, "şadlıq" sözünü "şad olma halı" kimi izah etməyə imkan verir. Beləliklə, "şadlıq" sözü dərin mənalı bir söz olub, sadəcə bir duyğunu deyil, həm də bu duyğunun yaradıcısı olan vəziyyəti, səbəbi və nəticələrini əhatə edir.
Misal cümlələrdə istifadəsinə nəzər salaq: "Dağıldı bu şadlıq xəbəri, dərbədər oldu; Yandı oda qəmlər." bu cümlədə şadlıq xəbərinin qısamüddətli və gözlənilmədən sona çatması vurğulanır. Şadlıq burada müvəqqəti bir vəziyyət kimi təqdim olunur. Digər misalda isə: "Öz musiqi və sənəti ilə, özünün dilrüba səsilə minlərin şadlığını artırdı." burada şadlıq daha geniş bir mənaya malikdir. Bu, minlərlə insanı əhatə edən kollektiv bir sevinc və xoşbəxtlik hissidir. Şəxsin musiqisi və səsi vasitəsilə bu şadlığı yaratması və artırması qeyd olunur.
Nəticə olaraq, "şadlıq" sözü sadəcə "sevinc" və "fərəh" mənalarından daha geniş bir mənaya malikdir. O, duyğu, vəziyyət, hətta səbəb və nəticəni özündə birləşdirən, ruhun dərinliklərindən qaynaqlanan mürəkkəb bir hissi ifadə edir. Kontekstdən asılı olaraq, şadlığın müvəqqəti və ya davamlı, fərdi və ya kollektiv olduğu aydınlaşdırıla bilər.