Şaqqalı sifəti Azərbaycan dilində əsasən "enli kürək, gövdəli, iri" mənasında işlənir. Lüğətlərdəki bu tərif, sözün əhatə etdiyi mənanın yalnız bir hissəsini əks etdirir. Daha geniş və dəqiq bir izah vermək üçün şəklin, həcmin və fiziki quruluşun birgə ifadəsini nəzərə almaq lazımdır. "Şaqqalı" sözü sadəcə iriliyi deyil, eyni zamanda qüvvətli və möhkəm bir fiziki quruluşu, geniş çiyinlər və güclü əzələ kütləsini ifadə edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, kökü türk dillərindəki "şaq" (geniş, genişlənmiş) felindən törəyə bilər. "Şaqqalı" isə bu felin məsdər formasından törəmiş sifətdir və "geniş kürəkli, enli çiyinli" kimi bir mənaya malik ola bilər. Beləliklə, "şaqqalı" sadəcə boy və çəki ilə deyil, həm də bədən quruluşunun xüsusiyyətləri ilə əlaqədardır.
Misal olaraq verilən "Məmmədyarov kök, şaqqalı, qapqara saqqalı, bığı olan bir adamdı" cümləsində "şaqqalı" sözü Məmmədyarovun güclü, möhkəm, enli kürəkli və iri cüssəli olduğunu vurğulayır. Bu cümlədə söz, təsviri funksiyaya malikdir və obrazın fiziki xüsusiyyətlərini daha aydın şəkildə canlandırır.
Digər cümlələrdə "şaqqalı" sözü müxtəlif kontekstlərdə istifadə oluna bilər: məsələn, "şaqqalı ağac", "şaqqalı dağ" kimi ifadələr "geniş, həcmli" mənasında işlənə bilər. Lakin bu hallarda "şaqqalı" daha çox ölçü və həcmi bildirir, insan bədən quruluşunun xüsusiyyətlərini əks etdirmir.
Yekun olaraq, "şaqqalı" sözünün mənasını yalnız "enli kürək, gövdəli, iri" kimi sadə bir tərif ilə ifadə etmək qeyri-kafi hesab olunur. Sözün əsl mənasını anlamaq üçün onun əhatə etdiyi fiziki xüsusiyyətlər (enli çiyinlər, geniş gövdə, güclü əzələ kütləsi), etimoloji kökü və istifadə olunduğu kontekstin nəzərə alınması vacibdir.