Şana-şana sözü Azərbaycan dilində sifət olaraq işlənir və "göz-göz, dəlik-dəlik" mənasını verir. Lüğətlərdəki bu qısa izahı genişləndirərək daha dəqiq və əhatəli bir təsvir vermək mümkündür.
"Şana-şana" sözü, əsasən, səthdə çoxlu kiçik dəlik və ya boşluqların olması vəziyyətini ifadə edir. Bu dəliklər ya təbii yolla yaranmış, ya da süni şəkildə açılmış ola bilər. Məsələn, köhnə və çürümüş taxta şana-şana ola bilər; çoxlu kiçik dəlikləri olan bir parça pambıq da şana-şana adlandırıla bilər. Sözün mənasında "dəlikli" və "gözdən keçən" mənaları üstünlük təşkil edir. Bununla belə, dəliklərin ölçüsü və formasına dair məlumat vermir. Dəliklər həm böyük, həm kiçik, həm də müxtəlif formalı ola bilər.
Etimoloji baxımdan, "şana" sözü ilə əlaqəsi qeyd edilməlidir. "Şana" sözü, taranmaq üçün istifadə olunan alət olub, üzərində bir çox dişciklərə malikdir. "Şana-şana" sözünün yaranmasında, bu dişciklərə bənzəyən çoxlu kiçik dəliklərin olması təsiri güclüdür. Yəni, səthdəki çoxlu kiçik dəliklər, şananın dişciklərinə bənzədilir və bu bənzətmə "şana-şana" sözünün əsasını təşkil edir.
Cümlə içində istifadə nümunələri:
* Köhnə taxta qapı şana-şana olmuşdu.
* Çürümüş ağac gövdəsi tamamilə şana-şana idi.
* Yaşlı adamın əlləri, illərin izlərindən şana-şana olmuşdu (burada məcazi mənada işlənmişdir).
* Parça o qədər köhnə idi ki, şana-şana olmuşdu.
Göründüyü kimi, "şana-şana" sözü konkret və məcazi mənada işlənə bilir. Məcazi mənada işləndikdə, ümumiyyətlə, köhnəlmə, aşınma və ya zədələnməni ifadə edir.