Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "şanlı-şərafətli" sözü ümumiyyətlə "şanlı-şövkətli" (şöhrətli) kimi izah olunur. Lakin bu izah kifayət qədər dəqiq və geniş deyil. Daha dəqiq və geniş bir izah vermək üçün sözün hər iki hissəsini ayrıca təhlil etmək lazımdır.
"Şanlı" sözü, kökü qədim türk dillərindən gələn və şöhrət, şövkət, ad-san, nüfuz mənalarını ifadə edən bir söz olub, qəhrəmanlıq, igidlik, qələbə ilə əlaqələndirilir. Yüksək əxlaqi keyfiyyətlərə, böyük nailiyyətlərə malik olan şəxslər və ya hadisələr üçün işlədilir. Məsələn, "şanlı tarix", "şanlı qələbə", "şanlı döyüşçü" kimi ifadələrdə "şanlı" sözü qəhrəmanlıq və şöhrət hisslərini gücləndirir.
"Şərafətli" sözü isə "şərəfli", "iğtibarlı", "nüfuzlu", "əxlaqlı" mənalarını əhatə edir. Bu söz daha çox etik və mənəvi keyfiyyətləri vurğulayır. "Şərafətli insan", "şərafətli həyat", "şərafətli davranış" kimi ifadələrdə, əxlaqi və mənəvi cəhətdən yüksək səviyyəni ifadə edir. "Şərafət" sözünün özü də hörmət, ehtiram və nüfuz deməkdir.
Beləliklə, "şanlı-şərafətli" söz birləşməsi, həm şöhrət, qələbə, qəhrəmanlıq kimi tarixi və ictimai nailiyyətləri, həm də yüksək əxlaqi keyfiyyətləri, nüfuz və hörməti birlikdə ifadə edir. Bu söz birləşməsi, "şanlı"nın daha çox ictimai, "şərafətli"nin isə daha çox fərdi keyfiyyətləri vurğulaması ilə fərqlənir. Məsələn, "şanlı-şərafətli tarix" ifadəsi həm qəhrəmanlıq dolu keçmişi, həm də əxlaqi dəyərləri yüksək tutan bir tarixi təsvir edir.
Qısacası, "şanlı-şərafətli" sözü sadəcə "şöhrətli" olmaqdan daha geniş bir məna daşıyır və həm şöhrəti, həm də yüksək əxlaqi-mənəvi keyfiyyətləri ifadə edən güclü bir ifadədir.