Şəbbu (fars. شب بو) sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlədilir: birincisi, axşam saatlarında və gecə açılıb ətir saçan, rəngarəng çiçəklərə aid ümumi bir termin kimi; ikincisi isə, konkret olaraq, mixəkgülü (Dianthus cinsinə aid bəzi növlər) kimi tanınan ətirli bəzək bitkisini ifadə etmək üçün.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, farsca "şəb" (شب) - "gecə" və "bu" (بو) - "iy, ətir" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəldiyini görürük. Beləliklə, "Şəbbu" sözünün hərfi mənası "gecə ətri" deməkdir. Bu, bitkinin gecə saatlarında daha güclü ətir yaymasını və bu xüsusiyyətinin adının əsasını təşkil etməsini göstərir.
Lüğətlərdə əsasən "mixəkgülü" mənası önə çəkilməsinə baxmayaraq, Azərbaycanın müxtəlif regionlarında "şəbbu" sözü, gecə ətir saçan digər çiçəkləri də ifadə etmək üçün daha geniş mənada işlədilə bilər. Məsələn, yasəmən, reyhan və ya bəzi növ gül növləri də xalq arasında "şəbbu" adlandırıla bilər. Bu, sözün mənasının kontekstə və regiona bağlı olaraq dəyişə biləcəyini göstərir.
Cümlə içərisində istifadəsi nümunələri:
- "Bağçada əkilən şəbbu çiçəkləri gecə ətirli havaya bürüyürdü."
- "Nənəm həyətdəki şəbbu gülünün ətirindən həmişə zövq alardı."
- "Qızılgüllər də gözəldir, amma şəbbu gülünün ətri daha xoşdur."
- "O, hədiyyə olaraq aldığı şəbbu çiçəklərini vazaya düzəltdi."
Yekun olaraq, "şəbbu" sözü, əsasən mixəkgülünü ifadə etsə də, geniş mənada gecə ətir saçan hər hansı bir çiçək üçün işlənən bir termindir və istifadə kontekstindən asılı olaraq mənası dəqiqləşdirilməlidir.