Şəbədə sözü Azərbaycan dilində əsasən “Rişxənd, ələ salma, araya qoyma; hoqqabazlıq” mənalarında işlənir. Ərəb mənşəli bir sözdür (شَـبَـدَة). Əslində "şəbəkə" (şəbəkəli, toxunmuş bir şey kimi) mənasından törəyən bir ifadə olub, məcazi mənada "gizli, dolamaca yollarla qarışdırmaq, yalanlarla əhatə etmək, aldatmaq, ləngitmək" və s. mənaları da ehtiva edir. Ona görə də, sadəcə “ləğv etmək”, “ələ salma” kimi dar mənalarla məhdudlaşdırmaq yanlışdır.
Şəbədə sözü söhbət, fəaliyyət və ya hadısələrin çevrəsində gizli və dolama yollarla söylənilən yalan, iftira və dələduzluq elementləri ilə doludur. Bu mənada, o, yalnız əyləncəli ləğv etmək deyil, həm də gizli niyyətləri əhatə edən, başqalarının əleyhinə olan, dələduz planları ifadə edir.
Cavidin misalında “Yapdığın şəbədələr gizli deyil” cümlesində şəbədə sözü gizli planlar, uyğunsuz hərəkətlər, dolama yollarla iş götürmə və əsl məqsədin gizlədilməsi mənasında işlənir. Burada sadəcə ləğv etmə yox, bir şəxsin gizli niyyətlərini və dolayı fəaliyyətlərini ifadə edir.
Başqa nümunələr: “O, məsələni uzatmaq üçün şəbədələr toxuyurdu.” və ya “Onun sözləri bir şəbədəyə oxşayırdı; hər şeyi qarışdırırdı.” kimi cümələrdə şəbədə sözü gizlilik, dolama, qarışdırma, əsl məqsədi gizlətmə mənalarında işlənir. Beləliklə, “şəbədə” sözünün mənası yalnız “ləğv etmə” və ya “ələ salma” ilə məhdudlaşdırılmamalıdır.