Şəbnəmli sifəti, əsasən, səhər tezdən çiçəklərin və ya digər bitkilərin üzərində toplanmış şəbnəmin (şeh) mövcudluğunu bildirən bir söz olaraq istifadə olunur. Lüğətlərdəki qısa izah “şəbnəm düşmüş, şehlı” kimi olsa da, bu sifət daha geniş məna daşıyır. Əslində “şəbnəmli” sadəcə bitkinin üzərində şəbnəm olması ilə deyil, şəbnəmin yaratdığı vizual və ya duyğu effektlərini də əks etdirir. Şəbnəmli çiçəklər, səhər günəşinin işığı altında parıldayan, təravətli və canlı görünən çiçəklər deməkdir. Bu, sadəcə "şehli" sözündən daha estetik və poetik bir ifadədir.
Sözün mənşəyi açıqdır: "şəbnəm" + "-li" şəkilçisi. "-li" şəkilçisi isə bir şeyin keyfiyyətini və ya mənsubiyyətini bildirir. Beləliklə, "şəbnəmli" "şəbnəm ilə əlaqədar", "şəbnəmə malik" və ya daha poetik ifadə ilə "şəbnəmin bəzədiyi" mənasını verir.
Misal olaraq Rəsul Rza misrasında verilən "Şəbnəmli çiçəklər səhər çağları..." ifadəsi, səhər tezdən, üzərində parıldayan şəbnəmlə bəzənmiş çiçəklərin gözəl və təravətli görüntüsünü canlandırır. Şeirin ümumi konteksti nəzərə alınmaqla, "şəbnəmli" sözü burada sadəcə bitkilərin üzərindəki su damcılarını deyil, səhər təravətinin, təmizliyin və gözəlliyin simvolunu da ifadə edir. Yəni burada "şəbnəmli" sözü sadəcə deskriptiv deyil, həm də poetik bir funksiya daşıyır.
Başqa cümlələrdə istifadə nümunələri:
- Bağda şəbnəmli güllər açmışdı.
- Şəbnəmli otlar səhər küləyində əyilərək rəqs edirdi.
- Şəbnəmli yarpaqlar günəşin altında parıldayırdı.
Bu cümlələrdə də "şəbnəmli" sözü sadəcə faktiki məlumat verməklə yanaşı, həm də oxucunun səhər təravətini və təbiətin gözəlliyini təsəvvür etməsinə kömək edir. Ona görə də "şəbnəmli" sözü sadə bir sifət olmaqdan daha çox, poetik və estetik bir funksiyanı da yerinə yetirir.