Şikarçı sözü Azərbaycan dilində ov edən şəxsi, yəni ovçunu bildirir. Lüğətlərdə sadəcə "ovçu" kimi izah edilməsi, sözün mənasının bütün çalarlarını əks etdirmir. Əslində, "şikarçı" sözü daha geniş məna kəsb edir və sadəcə ov etməkdən kənara çıxan bir sıra konnotasiyaları özündə ehtiva edir.
Etimoloji baxımdan, "şikar" fars mənşəli olub "ov", "ovlanmış heyvan" mənalarını verir. "-çı" isə iş görən şəxsi bildirən əlavədir. Beləliklə, "şikarçı" sözü "ov edən şəxs" mənasına gəlir, lakin bu tərif kifayət deyil. Çünki "ovçu" daha ümumi bir termindir, müxtəlif növ ovçuları (quş ovçuları, balıq ovçuları və s.) əhatə edir. "Şikarçı" isə adətən daha böyük və təhlükəli heyvanları ovlayan, təcrübəli və bacarıqlı bir ovçunu ifadə edir. Bu kontekstdə, "şikarçı" sözü peşəkarlığı, bacarığı, bəzən də təcrübəsini nəzərdə tutur.
Verilən nümunə cümləsində ("Xanın sağında-solunda düzülən yasavullar, … yedəklərində tazı-tula gedən şikarçılar, nökərlər böyük bir yarımdairə təşkil etmişdilər") "şikarçı" sözü xanın nüfuzunu, var-dövlətini göstərmək üçün işlənir. Burada şikarçılar sadəcə ov edən şəxslər deyil, xanın ətrafında olan, onun nəzarəti altında çalışan və statusunu vurğulayan bir qrup kimi təsvir olunur. Bu, sözün kontekstual mənasının genişliyini göstərir.
Başqa cümlələrdə "şikarçı" sözünün necə işlənə biləcəyinə dair nümunələr:
- Təcrübəli şikarçı ayı ovlamaq üçün meşəyə getdi.
- Qədim şikarçıların ov üsulları nəsildən-nəslə ötürülürdü.
- Filmlərdəki şikarçılar həmişə cəsarətli və bacarıqlı olurlar.
Yekun olaraq, "şikarçı" sözü "ovçu"nun sinonimi olsa da, kontekstdən asılı olaraq daha spesifik, peşəkarlıq və bacarıq vurğusu olan bir məna kəsb edir. Sözün mənşəyi və işlənmə üsulları onun mənasının dərinliyini və çox yönlülüyünü göstərir.