Şikar (ş-i-k-ar) sözü fars dilindən gəlmişdir (شکار). Əsasən "ov" mənasını verir, lakin "ov" sözündən daha geniş kontekstdə işlənə bilər. "Ov" sözü daha çox ov əməliyyatına, ov etmə prosesinə yönəlmiş ikən, "şikar" sözü həm ov əməliyyatını, həm də ov əməliyyatı nəticəsində əldə edilən heyvanı (və ya bəzən bitkini) ifadə edə bilər. Ona görə də "şikar" "ovlanmış heyvan" və ya "ov əldə etmək" mənalarını da özündə birləşdirir.
Məsələn, "Cümə bekar, şənbə şikar" məsəlində "şikar" sözü həm ov əməliyyatını, həm də ov əməliyyatı nəticəsində əldə ediləcək heyvanı bildirir. Yəni həftənin bir günü işsiz qalmağın, digər günü isə əldə ediləcək ovun zəhmətini çəkməyin təsvirini verir.
"[Kərim babanın] indi belə fikri-zikri daima seyrü səfada, ovda və şikarda idi" cümləsində isə "şikar" daha çox "ov" mənasında işlənmişdir. Burada Kərim babanın həyatının ovçuluğa yönəldiyini, onun daim ovla məşğul olduğunu bildirir. Bu kontekstdə "ov" sözü ilə tamamilə sinonim kimi işlənə bilər. Lakin, "şikar" sözü "ov"dan bir qədər daha rəngarəng və poetik bir üsluba malikdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "şikar" sözü bəzən metaforik mənada da işlənə bilər. Məsələn, birisi üçün çox arzuolunan bir şey, qazanmaq üçün səy göstərilən bir şey "şikar" olaraq adlandırıla bilər. Misal üçün: "O, bu müqaviləni özünün əsas şikarı hesab edirdi". Bu cür hallarda "şikar" sözü əldə edilməsi istənilən, arzu olunan hədəfi bildirir.