Şikəst (fars. شِکَست - şikest - qırılmış, sınıq, əlil) sifəti. Azərbaycan dilinə fars dilindən keçmişdir və əsasən bədənin hər hansı bir üzvünün olmaması və ya funksiyasının pozulması ilə nəticələnən fiziki qüsur və ya əlilliyi bildirir. "Şikəst" sözü sadəcə bir üzvün olmaması mənasını deyil, həmçinin həmin üzvün tam və ya qismən funksiyasını itirdiyini də ifadə edir. Bu itirilmə doğuşdan ola bilər (konqenital) və ya sonradan müxtəlif səbəblərdən, məsələn, xəstəlik, qəza və ya yaralanma nəticəsində baş verə bilər.
Lüğətlərdə əsasən "əlil" sinonimi kimi verilsə də, "şikəst" daha çox konkret fiziki qüsuru, əlilliyin səbəbini vurğulayır. "Əlil" daha geniş bir anlayış olub, fiziki, intellektual və ya psixoloji qüsurları əhatə edir. Məsələn, "gözü şikəst" ifadəsi görmə qabiliyyətinin tam və ya qismən itirilməsini daha dəqiq ifadə edir, halbuki "gözü əlil" ifadəsi biraz qeyri-dəqiqdir. Eyni zamanda "şikəst" sözü əlilliyin dərəcəsini də nəzərdə tuta bilər. Məsələn, "ağır şikəst", "yüngül şikəst" kimi ifadələr mövcuddur.
Cümlə içində istifadəsi:
- O, qəza nəticəsində əli şikəst qaldı.
- Doğuşdan şikəst olan uşaq xüsusi qayğıya ehtiyac duyur.
- Şikəst insanlara qarşı diqqətli və hörmətli olmalıyıq.
- O, ayağı şikəst olsa da, həyatda öz yerini tapıb.
- Şikəst olduğu üçün gəzmək üçün əsa istifadə edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "şikəst" sözü bəzi hallarda incəlik tələb edən kontekstlərdə "əlil" sözü ilə əvəz olunmalıdır, çünki "şikəst" sözü bəzi hallarda qəbuledilməz olaraq qəbul edilə bilər. Müasir Azərbaycan dilində "əlil" sözü daha çox rəsmi və neytral bir termin kimi istifadə olunur.