Şit (Sifət): Duz əlavə olunmamış, duzsuz olan. Bu əsas məna, qida maddələrinin duzsuzluğunu ifadə edir. "Şit pendir", "şit kərə" kimi ifadələr bu mənanı aydın şəkildə göstərir. Duzun olmaması nəticəsində yaranan dad və ya qoxu xüsusiyyətlərini də əhatə edir. Məsələn, şit pendir duzlu pendirdən daha az duzlu və bəzən bir qədər acımtıraq dadlı ola bilər. Şit sözü, duzsuzluğun vurğulanmasını tələb edən kontekstlərdə istifadə olunur və "duzsuz" sözündən daha güclü bir əks vurğu əmələ gətirir. Əlavə olaraq, "şit" sözünün tərkibindəki "ş" səsinin yaratdığı xüsusi fonetik təsir, duzsuzluğun təbii və sadəliyini ifadə edir.
Etimologiya: Sözün etimologiyası tam aydın deyil. Ancaq bəzi araşdırmalar onu türk dillərindən gələn "şıt" kökündən törəmə kimi göstərir. Bu kök sözün, quru, sərt, qatışıqsız kimi mənaları ilə də əlaqələndirilə bilər. Belə ki, duzsuz qida maddələri əksər hallarda daha quru və ya daha az qatı ola bilər. Bu, "şit" sözünün yalnız "duzsuz" deyil, həm də bu əlavə mənaları da özündə əks etdirdiyini göstərir.
İstifadə nümunələri: "Şit" sözünün istifadəsi, həm qida məhsullarının təsvirində, həm də məcazi mənada istifadə oluna bilər. Məsələn, "şit qəlb" deyərkən insanda duzsuzluq, səmimiyyətsizlik, soyuqluq mənalarını ifadə edə bilərik. Yuxarıda verilən nümunədə ("Bir kətəyə bax, şit yağı da basıblar arasına, adamın ağzının suyu axır") söz, dadlı və cəlbedici bir qidanın təsvirində istifadə olunur. Burada “şit” sözü, yağın təmiz və təbii olduğunu ifadə etmək üçün işlədilib və hətta müsbət konotasiya daşıyır. Bu, sözün mənasının kontekstdən asılı olaraq dəyişə biləcəyini göstərir.