Şoranotu (Haloxylon) – şoranlıq, duzlu bataqlıq və qumlu yerlərdə bitib, quraqlığa və duza davamlı olan, Amaranthaceae (qızılçiçəklilər) fəsiləsinə aid kol və ya kiçik ağac növüdür. Azərbaycan dilində geniş yayılmış bu termin, bitkinin əsasən şoran yerlərdə bitib-yetişməsini əks etdirir. "Şora" sözü özündə torpağın duzluluğunu ifadə edir, "otu" isə bitki mənasını verir. Beləliklə, şoranotu adı bitkinin biotopunu (yaşayış yerini) dəqiq göstərir.
Morfoloji xüsusiyyətlərinə gəldikdə, şoranotu adətən boz və ya açıq-boz rəngli qabıqla örtülmüş gövdəyə malikdir. Hündürlüyü növündən asılı olaraq, bir neçə santimetrdən bir neçə metrə qədər dəyişə bilər. Bəzi növləri daha çox kol, digərləri isə kiçik ağac görünüşündə ola bilər. Yarpaqları əksər hallarda çox kiçik, pulcuqşəkilli və ya tamamilə reduksiya olunmuş olur. Bitkinin fotosintezi əsasən gövdədə yerləşən xlorofilə malik hüceyrələr tərəfindən həyata keçirilir. Çiçəkləri adətən kiçik, qeyri-cəlbedici olur. Meyvələri qanadlı və ya qanadsız ola bilər, küləklə yayılır.
Şoranotu, xüsusilə səhra və yarımsəhra ərazilərində, quraqlığa və duzluluğa davamlılığı səbəbindən əhəmiyyətli ekoloji rola malikdir. Torpaq eroziyasının qarşısını alır, heyvanlar üçün qida mənbəyi ola bilər (bəzi hallarda) və landşaftın formalaşmasında iştirak edir. Həmçinin, bəzi növlərinin oduncağı yanacaq kimi istifadə olunur.
Cümlədə istifadəsi nümunələri:
- Quru, şoranlıq ərazidə yalnız şoranotu bitirdi.
- Səhra landşaftının əsas komponentlərindən biri şoranotudur.
- Araşdırmalar şoranotunun quraqlığa davamlılığının mexanizmlərini araşdırır.
- Kəndlilər qış üçün yanacaq kimi şoranotundan istifadə edirdilər.