Şorgözlük sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış, lakin ədəbi dilə daxil olmayan, daha çox kollokvial (söhbət dili) və vulqar (kobud) üslubda işlənən bir termindir. Lüğətlərdə sadəcə "şorgöz kişinin xasiyyəti, qadın düşkünlüyü" kimi tərif olunsa da, mənası daha geniş və çoxcəhətlidir.
Etimoloji baxımdan "şorgöz" sözünün "şor" (duzlu, acı) və "göz" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəldiyi güman edilir. "Şor göz" ifadəsi bir növ "susuzluq", "acılıq" hissinin metaforik təsviri kimi başa düşülə bilər. Bu hissin şəhvəti və ehtirası ifadə etmək üçün istifadə olunması, "şorgözlük"ün "qadın düşkünlüyü" mənasını izah edir. Belə ki, şəhvətin qarşılanmaması, qadına olan həvəsin qarşılanmaması bir növ "duzlu göz" təəssüratı yaradır - doymayan, susuz qalan bir hissiyat.
Ancaq "şorgözlük" sadəcə qadın düşkünlüyü deyil, daha geniş mənada həddindən artıq, nəzarətsiz və dəli kimi şəhvətin, cinsi istəyin ifadəsidir. Bu istək nəzarətdən çıxmış, hətta patoloji hala çevrilmiş, sahibi üçün problemlər yaradan bir haldır. Mətndə verilən "Şorgözlük başqa bir şey deyil, məhz mərəzdir" ifadəsi də bunu təsdiq edir. "Mərəz" sözünün burada xəstəlik, psixoloji pozğunluq və ya vərdiş mənasında işləndiyini görmək olar.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- "Onun şorgözlüyü bütün ətrafını narahat edirdi."
- "Şorgözlüyünə görə həyatını məhv etdi."
- "Bu, sadəcə bir ehtiras deyildi, əsl şorgözlük idi."
Yekun olaraq, "şorgözlük" sözü vulqar leksikaya aid olsa da, onun mənası yalnız qadın düşkünlüyü ilə məhdudlaşmır. Daha geniş mənada nəzarətdən çıxmış, həddindən artıq cinsi istəyi, hətta patoloji bir halı ifadə edir və ədəbi dilə yaxın ifadələrlə əvəz olunması məsləhət görülər.