Şöbə sözü Azərbaycan dilində geniş mənada müəyyən bir qurumun və ya təşkilatın strukturunda özünəməxsus funksiyaya və vəzifəyə malik olan, müstəqil və ya nisbətən müstəqil fəaliyyət göstərən hissəsini, bölməsini, bölüşümünü bildirir. Etimoloji baxımdan, fars mənşəlidir ("şube") və əsasən "budaq", "qol", "üzv" mənalarını ifadə edən köklərdən törəmişdir. Bu da şöbənin ana qurumdan ayrılan, lakin onunla sıx bağlı olan bir hissə olduğunu göstərir.
Sözün əsas mənası idarə, təşkilat və ya müəssisə kontekstində işləndiyində, müəyyən bir sahəyə, fəaliyyət növünə ixtisaslaşmış bölməni ifadə edir. Məsələn, "xəstəxananın cərrahiyyə şöbəsi", "universitetin filologiya şöbəsi", "bankın kredit şöbəsi" kimi ifadələrdə şöbə konkret bir işin görülməsi üçün ayrılmış hissəni təmsil edir. Bu zaman şöbənin özünün daxili strukturu, işçiləri, rəhbəri və aydın müəyyən olunmuş səlahiyyətləri olur.
Daha geniş mənada isə, şöbə daha az formal qurumlarda da işlənə bilər. Məsələn, "partiyanın gənclər şöbəsi", "kitabxananın uşaq şöbəsi" kimi ifadələrdə şöbə təşkilatın daxilində müəyyən bir qrupa, və ya fəaliyyət istiqamətinə aid olan hissəni bildirir. Bu kontekstdə struktur daha az rəsmidir, lakin şöbənin özünəməxsus vəzifəsi və fəaliyyəti yenə də mövcuddur.
Bəzi hallarda şöbə sözü mecazı mənada da işlənə bilər. Məsələn, "şəhərin sənaye şöbəsi" ifadəsi şəhərin sənaye fəaliyyətinə aid olan hissəsini, yaxud da həmin fəaliyyətin ümumi kontekstini bildirə bilər. Belə hallarda şöbənin fiziki və ya struktur baxımından konkret olaraq ayırd edilməsi mütləq deyildir.
Yekun olaraq, şöbə sözü bir qurumun, təşkilatın və ya müəssisənin, həm formal, həm də qeyri-formal strukturunda müəyyən bir funksiyanı yerinə yetirən və ya müəyyən bir fəaliyyət istiqamətinə yönələn hissəsini, bölməsini ifadə edir. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşdirilir.