Tağ1 (is.): Qovun, qarpız, xiyar, pomidor və sair bostan bitkilərinin yer üzərində sürünərək böyüyən, budaqlanan və meyvə verən hissəsinə deyilir. Bu, bitkinin yerüstü vegetativ orqanı olub, əsasən gövdə və budaqlarından təşkil olunur. Tağın üzərində yarpaqlar, çiçəklər və meyvələr əmələ gəlir. Bitkinin torpaq səthində yayılması, günəş işığına daha çox məruz qalması və bununla da fotosintezin daha effektiv aparılması üçün əhəmiyyətlidir. Tağ, həmçinin bitkinin çoxalmasına yardımçı olur, çünki meyvələr torpağa yaxın olaraq yetişir və toxumların yayılmasını asanlaşdırır.
Etimologiya: Sözün mənşəyi türk dillərindən gəlir və bitkinin sürünən, əyri-üyrü formasını ifadə edir. "Tağ" sözünün kökü, "əyilmək", "qövsvari olmaq" mənalarını ehtiva edir. Bu mənada, bostan bitkisinin yer üzərində əyri-üyrü şəkildə böyüməsi "tağ" termininin seçilməsinə səbəb olmuşdur.
İstifadə nümunələri:
- Pomidor tağı bol məhsul verdi. (Burada "tağ" sözü pomidor bitkisinin yer üzərində yayılan hissəsini ifadə edir.)
- Qovun tağları arasında gəzmək əsl ləzzət idi. (Bu cümlədə "tağ" qovun bitkisinin yerə yayılan, sıx kollarını ifadə edir.)
- Onu Taşauzda gördüm, kefi saz; Ətirli tağlardan qovun... (Bu misalda "tağ" sözü poetik təsvirdə istifadə olunmuşdur. Ətirli, yəni qoxulu qovunların bitdiyi ərazinin genişliyi və gözəlliyi ifadə olunur.)
Fərqləndirmə: "Tağ" sözünün başqa mənaları da vardır (məsələn, memarlıqda qövsvari inşaat elementi). Lakin bu izahlı lüğət maddəsində "tağ" sözünün bostan bitkiləri ilə bağlı istifadəsi izah olunur. Kontekstdən asılı olaraq, sözün hansı mənada istifadə olunduğunu asanlıqla müəyyənləşdirmək mümkündür.