Taxtü Tac: (ərəb. تخت - taxt + tac) İstifadəsində birləşmiş iki söz olaraq, hakimiyyətin və hökmdarlığın simvolik təcəssümünü, səltənəti, sultanlığı, padşahlığı, ümumiyyətlə ali hakimiyyəti və onun əlamətlərini bildirir. "Taxt" sözü özündə həm fiziki olaraq hökmdarın oturduğu taxtı, həm də məcazi olaraq hakimiyyətin özünü ifadə edir. "Tac" isə həm əslində hökmdarın başında olan tacı, həm də səltənətin, hakimiyyətin rəmzi, qüvvəti, şərəfini bildirir. Beləliklə, "taxtü tac" ifadəsi yalnız fiziki əşyaları deyil, daha geniş mənada ali hakimiyyətin bütün atributlarını, möhtəşəmliyini, qüdrətini, şərəfini və əzəmətini əks etdirir.
Mənasının genişləndirilmiş təfsiri: "Taxtü tac" ifadəsi müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif çalarlarda istifadə oluna bilər. Məsələn, tarixi kontekstlərdə müəyyən bir dövlətin və ya sülalənin hakimiyyətinə, siyasi gücünə işarə edir. "Səfəvilər dövründə Azərbaycanın taxtü tacı güclü idi" cümləsində məhz bu məna nəzərdə tutulur. Digər tərəfdən, ifadə məcazi mənada da işlənə bilər, məsələn, birinin qazandığı yüksək mövqe, əldə etdiyi böyük uğurlar, nailiyyətlər üçün də istifadə oluna bilər. "O, illərdir çalışdı və nəhayət, özünün taxtü tacını qurdu" cümləsində məhz bu məcazi məna önə çıxır. Həmçinin, "taxtü tac" ifadəsi eləcə də hakimiyyətə can atmaq, onun arxasınca düşmək mənasında da işlənə bilər. Misal üçün: "Hikmət İsfahani çoxdan İran taxt-tacına göz dikmişdir" cümləsində ifadə məhz bu mənada işlənmişdir.
Etimoloji məlumat: İfadənin əsasını təşkil edən "taxt" və "tac" sözləri ərəb mənşəlidir. Lakin Azərbaycan dilində uzun müddət istifadə olunduğundan tam yerli söz kimi qəbul edilə bilər. İfadənin birləşmiş formada işlənməsi Azərbaycan dilinin ifadə imkanlarının zənginliyini əks etdirir.