Tank (ing. tank) – Birinci Dünya müharibəsi illərində İngiltərədə yaradılmış və ilk dəfə döyüşdə tətbiq edilmiş, çətin keçilən ərazilərdə hərəkət etmək qabiliyyətinə malik, güclü zirehli qorunmaya, iri çaplı toplarla və digər atıcı silahlarla (pulemyotlar, raketatarlar və s.) silahlanmış, tırtıllı ötürücülü (tırtıllı şassilə) döyüş maşınıdır. Sözün etimologiyası maraqlıdır. İngilis ordusu gizlilik məqsədilə bu yeni silahın layihələndirilmə və istehsalı zamanı onu "tank" (ingiliscə "tank" – su anbarı) adı ilə təqdim edirdi. Bu, düşməni onun əsl təyinatı barədə çaşdırmaq üçün edilmiş bir hərbi hiylə idi.
Tanklar müxtəlif növlərə və modifikasiyalara bölünürlər: yüngül, orta, ağır, əsas döyüş tankları (ƏDT), amfibiya tankları, hava-desant tankları və s. Onların təyinatı və funksiyaları, həmçinin taktiki-texniki xüsusiyyətləri (zireh qalınlığı, silahlanma, hərəkətlilik) bir-birindən fərqlənir. Hər bir növ müxtəlif döyüş tapşırıqlarını yerinə yetirmək üçün nəzərdə tutulub. Məsələn, yüngül tanklar yüksək sürət və manevr qabiliyyətinə malikdirlər və kəşfiyyat və dəstək əməliyyatlarında iştirak edirlər. Əsas döyüş tankları isə düşmənin zirehli texnikasını məhv etmək və piyadaların hücumunu dəstəkləmək üçün nəzərdə tutulublar.
Tank, müasir qoşunların ayrılmaz hissəsidir və yerüstü döyüşlərdə əsas zərbə qüvvələrindən birini təşkil edir. Müasir tanklar mürəkkəb elektronika, güclü atıcılıq sistemləri və inkişaf etmiş zirehlə təchiz olunmuşdur. Onlar, həmçinin müxtəlif idarəetmə və rabitə sistemləri ilə təmin olunur ki, bu da döyüş əməliyyatlarının effektivliyini artırır. Cümlələrdə istifadəsi müxtəlifdir: "Düşmən tankları hücuma keçdi", "Yeni nəsil tanklar daha güclü silahlarla təchiz olunub", "Tank batareyaları mövqelərini tutdu".