Taran sözü rus dilindən keçmişdir (таран) və kökünü qədim yunan dilindən (κριοῦς - *krios*, "qoyun qoçu") almışdır. Əslində "qoyun qoçunun başı" mənasını verən bu söz, sonradan hərbi terminologiyada güclü zərbə endirmə vasitəsi olaraq, əsasən dəniz döyüşlərində istifadə olunan bir növ ağır taxta dirəyi ifadə etməyə başlayıb. Zaman keçdikcə "taran" sözü, hərbi texnikanın inkişafı ilə yanaşı, mənasını genişləndirmiş və müxtəlif hərbi vasitələrin bir-birinə qəsdən yaxınlaşaraq toqquşması və düşmənə zərər vurma üsulunu ifadə etməyə başlamışdır.
Beləliklə, müasir Azərbaycan dilində "taran" sözü hərbi termin kimi aşağıdakı mənaları əhatə edir:
1. Öz hərbi texnikasının (təyyarə, gəmi, tank və s.) düşmən hərbi texnikasına (təyyarə, gəmi, tank və s.) qəsdən toqquşması ilə onun məhv edilməsi və ya zərərlənməsi üsulu. Bu mənada "taran" həm əməliyyatın özü, həm də bu üsulun tətbiq olunması üçün istifadə olunan hərbi texnika üçün işlədilə bilər. Məsələn: "Düşmən tankına qarşı uğurlu taran əməliyyatı həyata keçirildi." və ya "Qəhrəman pilot düşmən təyyarəsini taran etdi."
2. Metaforik mənada: "Taran" sözü bəzən güclü, qətiyyətli, qəfil və məqsədyönlü hücumu, bir işə qətiyyətlə və ciddi bir şəkildə girişməni ifadə etmək üçün də işlədilə bilər. Məsələn: "O, bütün maneələrə baxmayaraq, məqsədinə doğru taran kimi hücum etdi." Bu mənada "taran" sözü konkret hərbi əməliyyatı deyil, daha çox bir təsviri vasitə, bir obraz kimi istifadə olunur.
Qeyd edək ki, "taran" sözü əsasən hərbi kontekstdə işlənsə də, yuxarıda göstərilən metaforik mənada istifadə edildikdə, daha geniş bir məna dairəsini əhatə edir.