Tayqılça sözü Azərbaycan dilində əsasən "bir qıçlı" mənasında işlənir. Lüğətlərdəki "bir qıçı olmayan, bir qıçı kəsik" tərifi mənasını tam əhatə etmir. Çünki "bir qıçı olmayan" ifadəsi fiziki olaraq mümkün deyil (hər hansı bir canlı orqanizmin yalnız bir qıçla mövcud olması mümkün deyil). Daha doğrusu, "tayqılça" sözü, bir qıçının əskik və ya işləməz olması nəticəsində əlil və ya sakat qalmış bir varlığı təsvir edir. Bu əskiklik doğuşdan ola bilər, yaxud sonradan, qəza və ya xəstəlik nəticəsində baş verə bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "tay" önəki məhdudluğu, natamamlığı ifadə edir (məsələn, tayı olmayan, tay-təki olmayan). "Qılça" isə ayaq, qıç mənasındadır. Beləliklə, "tayqılça" sözü leksik mənasını tam olaraq "tam olmayan, natamam qıçlı" kimi təsvir etmək olar. Bu, həm doğuşdan qıç əskikliyi olan, həm də qəza və ya xəstəlik nəticəsində qıçını itirən və ya qıçının funksiyasını itirən bir varlığın vəziyyətini ifadə edə bilər.
Misal olaraq, verilən cümlədəki "Bu ortaboylu, tayqıç, çalsaqqal kişinin qəribə tərcümeyihalı vardı" ifadəsində "tayqılça" sözü əvəzinə "tayqıç" sözü işlədilmişdir. Bu, sözün danışıq dilindəki variantıdır və mənasını dəyişmir. "Tayqıç" daha çox sözün sadələşdirilmiş, qısaldılmış forması kimi qəbul edilə bilər.
Ümumiyyətlə, "tayqılça" sözü köhnə və nadir işlənən bir sözdür. Müasir Azərbaycan dilində daha çox "əlil", "sakat", "birdəfəlik əlil", "qıçsız" kimi sözlər işlədilir. Ancaq sözün tarixi və leksik inkişafını anlamaq üçün onun mənasının daha dəqiq və geniş şəkildə izah edilməsi vacibdir.