Téma (yun. θέμα – thema) sözü Azərbaycan dilinə yunan dilindən keçmişdir və əsasən "mövzu" mənasında işlədilir. Lakin, "mövzu" sözündən daha geniş bir məna spektrinə malikdir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalarda istifadə oluna bilər.
Ən geniş mənası ilə téma, bir əsərin, diskussiyanın, müzakirənin əsas fikrini, mərkəzi ideyasını, əsas mövzusunu ifadə edir. Mətndə, musiqidə, rəsmlərdə, heykəltəraşlıqda və digər sənət növlərində işlənən əsas fikir, ideya, obraz və ya hadisə də téma kimi adlandırıla bilər. Məsələn, bir romanın téması sevgi, ədalətsizlik, ölüm və ya qisas ola bilər; bir simfoniyanın téması müəyyən bir melodiya, motiv ola bilər.
Dar mənada isə téma, müəyyən bir mövzuda yazılmış əsər, məqalə, tədqiqat və s. kimi başa düşülə bilər. Məsələn, "Bu ilki konfransın téması süni intellektdir" cümləsində téma, konfransın müzakirə olunacaq əsas mövzusunu ifadə edir. Elmi tədqiqatlarda isə, téma daha spesifik və dəqiq müəyyənləşdirilmiş, tədqiqatın yönəlişini müəyyənləşdirən bir anlayışdır. Burada, "mövzu" sözü ilə sinonim olaraq, daha elmi bir termin kimi istifadə olunur.
Qeyd edək ki, "téma" sözü bəzən "motiv" sözü ilə sinonim kimi işlənsə də, aralarında incə bir fərq vardır. Motiv, témala müqayisədə daha kiçik, daha konkret bir ideya və ya əsas elementi təmsil edir. Téma isə daha geniş, ümumi bir anlayışı əhatə edir. Məsələn, bir əsərdəki sevgi téması, müxtəlif sevgi motivlərindən (məsələn, itirilmiş sevgi, qarşılıqsız sevgi və s.) ibarət ola bilər.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, téma sözü yunan mənşəli olub, "mövzu"nun sinonimi kimi istifadə olunsa da, daha geniş və çoxşaxəli bir mənaya malikdir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli çalarlarda işlədilə bilər. Elmi ədəbiyyatda, sənətdə, günlük danışıqda "mövzu" sözü ilə bərabər, hətta bəzən "mövzu" sözündən daha üstün tutularaq işlədilə bilər.