Təbiilik (təbii + -lik) – isim. Əsas mənası "təbii olmaq halı, xüsusiyyəti"dir. Yəni sünilikdən, insan müdaxiləsindən, qeyri-təbii elementlərdən azad olma, təbiətə uyğunluq vəziyyətidir. Bu, həm fiziki, həm də mənəvi aləmlərə aid ola bilər. Fiziki mənada, məsələn, təbii bir mənzərə və ya təbii materiallardan hazırlanmış bir əşya "təbiiliyi" ilə seçilir. Mənəvi mənada isə, "təbiilik" davranışlarda, ifadələrdə, duyğularda səmimiyyəti, özlüyünü, sünilikdən uzaqlığı, təbii və spontan olmanı ifadə edir.
Sözün kökü olan "təbii" sözü, "təbiət" sözündən törəmişdir və "təbiətə aid olan, təbiətdən olan, təbiət qanunlarına uyğun olan" mənalarını verir. "-lik" şəkilçisi isə isim düzəldərək, "təbii olma halı" mənasını əlavə edir. Beləliklə, "təbiilik" sözü "təbiətə uyğunluq halı, təbii olma xüsusiyyəti" kimi daha dolğun şəkildə izah oluna bilər.
Misal üçün, "Qızın səsində bir təbiilik var idi" cümləsində "təbiilik", qızın səsinin süni, məcburi, rol oynama kimi elementlərdən uzaq olduğunu, təbii, səmimi və özünəməxsus olduğunu ifadə edir. Başqa bir misalda, "şəklin təbiiliyi göz oxşayırdı" cümləsində "təbiilik", təsvir olunan mənzərənin, portretin və ya obyektin süni, insan əli ilə düzəldilmiş elementlərdən uzaq, təbii formada təsvir olunduğunu göstərir.
Qısaca, "təbiilik" sözü, həm fiziki aləmdəki təbii proseslərə və obyektlərə, həm də insan davranışında, ifadələrində və duyğularında təbii, səmimi və sünilikdən uzaq olan xüsusiyyətə işarə edir. Bu sözün mənası kontekstdən asılı olaraq fərqli nüanslar əldə edə bilər, lakin əsasında həmişə "təbiətə uyğunluq" prinsipi dayanır.