Təqsirnamə sözü ərəb dilindən olan "تَقْصِير" (təqsir) və fars dilindən olan "نامه" (namə) sözlərindən əmələ gəlmiş bir termindir. "Təqsir" sözü "qüsur", "səhv", "əməlsizlik", "qüsurlar", "günah" mənalarını ifadə edir. "Namə" isə "məktub", "sənəd", "vərəqə" kimi mənalara malikdir. Beləliklə, təqsirnamə sözünün əsas mənası "qüsur, səhv, günah barədə sənəd" və ya daha dəqiq desək, "cinayət törətmiş şəxs barədə ittiham sənədi"dir.
Hüquqi kontekstdə təqsirnamə, prokurorluq orqanı tərəfindən hazırlanan və məhkəməyə təqdim olunan bir sənəddir. Bu sənəddə ittiham olunan şəxsin törətdiyi cinayət, cinayətin törədilməsinə dair faktlar, sübutlar, ifadələr və təqsirkar şəxsin məsuliyyətinin dərəcəsi ətraflı şəkildə göstərilir. Təqsirnamənin əsas məqsədi məhkəməyə cinayətin törədilməsinə dair bütün lazımi məlumatları təqdim etmək və ittiham olunan şəxsin məhkumluğunu təmin etməkdir.
Təqsirnamə, sadəcə bir ittiham vərəqəsi deyil, hüquqi əsaslara söykənən, dəlillərlə təsdiq olunan və məhkəmə prosesinin əsasını təşkil edən bir sənəddir. Onun quruluşu və tərkibi hüquqi normalarla müəyyən olunur və müxtəlif bölmələrdən ibarətdir: ittihamın mahiyyəti, hadisənin təsviri, sübutlar, ittiham olunan şəxsin şəxsiyyəti və s. Təqsirnamənin düzgün tərtib olunması məhkəmə prosesinin ədalətli və səmərəli keçməsi üçün böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Misal olaraq, Muxtar Firəngizə aid gətirilən sitatda təqsirnamə, bir caninin məhkəməsi zamanı onun törətdiyi cinayətləri və ittihamları özündə əks etdirən sənəd kimi istifadə olunur. Bu cümlədə təqsirnamə sözü, həm də caninin əməllərinin ağır olduğunu və bağışlanmaz olduğunu vurğulayır.