Tənəli sifəti, əsasən "tənə" sözündən törəmiş olub, bir söz və ya hərəkətin tənə ilə söylənildiyini, tənə ilə dolu olduğunu və ya məzəmmətli, süzülmüş, gizli bir məzəmmət daşıdığını bildirir. Yəni, açıq şəkildə deyilməyən, ancaq sözlərin arasına gizlədilmiş, əsl məqsədi rədd etmə, tənqid etmə, lağ etmə olan bir ifadə üslubunu ifadə edir. Bu üslub, sözlərin ifadə etdiyi mənanın əksinə olan bir məna daşıyır və dinləyənin bunu anlaması üçün müəyyən səviyyədə təcrübə və anlayış tələb edir.
Tənəli söz, əsl mənasının arxasında gizlədilmiş bir məna ilə yanaşı, həm də danışanın əhval-ruhiyyəsini, nitqinin intonasiyasını və ifadə tərzini əks etdirə bilər. Məsələn, "Nə gözəl iş görübsən!" cümləsi, intonasiya və kontekstdən asılı olaraq həm səmimi tərif, həm də tənəli bir ifadə ola bilər. Birinci halda, işin həqiqətən gözəl olduğunu ifadə edir, ikinci halda isə əslində işin pis olduğunu, lakin bunları açıq şəkildə demədən, yumşaq bir tənə ilə ifadə etmək istədiyini göstərir. Bu səbəbdən, tənəli ifadələrin mənasını düzgün anlamaq üçün kontekstin və ünsiyyət iştirakçılarının əlaqələrinin nəzərə alınması vacibdir.
Misal olaraq verilən "Tənəli sözdənsə, iti qılınc" atalar sözü tənəli sözlərin nə dərəcədə kəsici və zərər verici ola biləcəyini vurğulayır. Açıq-aşkar hücumdan daha təsirli və zəhərli ola bilən tənəli sözlər, birbaşa deyilmədiyi üçün daha çox acı verir və qarşı tərəfdə daha güclü reaksiya yaradır. "Musa iş yoldaşlarının tənəli baxışlarını gördükdən sonra..." cümləsində isə tənəli ifadənin sözlə deyilmədən, sadəcə baxışlar vasitəsilə ifadə olunduğu göstərilir, bu da tənənin ifadə formalarının müxtəlifliyini göstərir.
Etimalogiyasına gəldikdə, "tənə" sözü farsca mənşəlidir və "məzəmmət, lağ, istehza" mənalarını verir. Türk dillərində geniş yayılmış və müxtəlif dillərdəki qohum sözləri ilə əlaqələndirilə bilər. "Tənəli" sözü isə "tənə" sözünə "-li" şəkilçisinin artırılması ilə əmələ gəlmişdir və sifət mənası verir.