Təsərrüf (ər. تصرف - taṣarruf) sözü əsasən iki əsas mənaya malikdir:
1. Yiyələnmə, zəbt etmə, idarə etmə: Bu mənada təsərrüf, bir şeyə sahib olmaq, onu öz nəzarətinizə almaq, öz məqsədləriniz üçün istifadə etmək deməkdir. Bu, fiziki obyektlərə, əşyalara, torpaqlara, resurslara, həmçinin daha geniş mənada, vəziyyətlərə, insanlara, hadisələrə və ya proseslərə aid ola bilər. Məsələn, "dövlətin təsərrüfündə olan torpaqlar", "şəxsi təsərrüfdə olan əmlak", "vəziyyətin təsərrüfü öz əlində idi" kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir. Burada təsərrüf, mülkiyyət hüququ və ya faktiki nəzarətin mövcudluğunu bildirir. Sözün bu mənası, əldə etmə və ya ələ keçirmə aktını, həmçinin bu əldə etmənin qorunub saxlanılmasını da əhatə edir. Köhnə fars dilindəki "təsərruf" (تصرف) sözünün kökü "sərraf" (صَرَّف) – "dəyişdirmək, yönləndirmək, idarə etmək" fellərindən törəmişdir. Bu da sözün mənasının dərinliyini göstərir.
2. Qənaətlə, ehtiyatla, səmərəli şəkildə istifadə etmə: Bu məna, bir şeyin sərflənməsində, istifadəsində qənaətkarlıq, ehtiyatlılıq və səmərəliliyi ifadə edir. Bu, əsasən maddi resurslara – pul, vaxt, enerji və s. aid olsa da, mənəvi və intellektual resurslara da şamil oluna bilər. Məsələn, "vaxtını təsərrüflə istifadə edir", "pulunu təsərrüflə xərcləyir", "qabiliyyətlərini təsərrüflə inkişaf etdirir" ifadələrində təsərrüf qənaət və səmərəliliyi bildirir. Bu mənada söz, ehtiyatlılıq və düzgün planlaşdırmanı, israfçılıqdan uzaq olmağı nəzərdə tutur. "Qənaətli" və ya "səmərəli" sözləri bu mənada sinonim kimi işlədilə bilər.
Yekun olaraq, "təsərrüf" sözünün həm yiyələnmə, zəbt etmə, idarə etmə, həm də qənaətkar və səmərəli istifadə etmə kimi iki əsas mənası var və bu mənalar kontekstdən asılı olaraq fərqlənə bilər.