Təvəqqe (ər. توقع - təvəqqü') sözü ərəb mənşəli olub, "ümidlənmək", "gözləmək", "xahiş etmək", "dilək etmək" mənalarını əhatə edir. Lüğətlərdə əsasən "xahiş" və "dilək" mənaları qeyd olunsa da, onun kökünə, ərəbcə mənasına və istifadə kontekstlərinə nəzər saldıqda daha geniş bir məna spektrini ehtiva etdiyini görürük. Əslində, təvəqqe sadə bir xahişdən daha çox, ümidlə və gözləntilə dolu bir istək ifadə edir. Bu ümid və gözlənti, müraciət olunan tərəfin müsbət cavab verməsinə və istəyin reallaşmasına yönəlib.
Misal olaraq, “Sizdən təvəqqem budur ki…” cümləsindəki “təvəqqe” sözü sadə bir xahiş deyil, müəyyən bir ümid və gözlənti ilə əlaqəli bir diləyi ifadə edir. Söhbət edən şəxs sadəcə bir şey istəmir, o, həmin şeyin müraciət etdiyi şəxs tərəfindən yerinə yetirilməsinə ümid edir və buna inanır. Bu baxımdan, “təvəqqe” sözü "arz", "müraciət" və "rica" sözlərinə nisbətən daha güclü bir ümid və inancı özündə əks etdirir.
“Sizdən bir təvəqqem vardır” cümləsində isə “təvəqqe” bir növ "rica" və ya "xahiş" kimi işlənir, lakin burada da söhbət edən şəxsin müraciətinə müsbət cavab gözləməsi açıq-aşkar görünür. Yəni, təkcə bir istək bildirilmir, həm də bu istəyin reallaşması üçün müəyyən bir ümüd və inanc ifadə olunur.
Qısacası, "təvəqqe" sözü "xahiş" və "dilək" mənalarını əhatə etməklə yanaşı, müraciət olunan tərəfdən müsbət cavab gözləmək, umud və inanc ifadə etmək kimi əlavə konnotasiyalara malikdir. Onun istifadəsi, müraciətin səviyyəsindən, söhbət edən şəxsin mövqeyindən və kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər.