Təvəllüdnamə (ər. təvəllüd + fars. namə) sözü köhnə Azərbaycan dilində işlənmiş bir termindir. Əslində iki hissədən ibarətdir: "təvəllüd" və "namə". "Təvəllüd" ərəb mənşəli olub, "doğuş, anadan olma" mənalarını verir. "Namə" isə farsca köklərə malik olub, "məktub, sənəd, kitab" mənalarında işlənir. Beləliklə, təvəllüdnamə sözünün tam mənası "doğuş haqqında sənəd" və ya "doğuş məktubu" kimi tərcümə edilə bilər.
Tarixən, təvəllüdnamə bir şəxsin doğuş tarixini və yerini rəsmi şəkildə təsdiq edən bir sənəd kimi qəbul olunmuşdur. Bu sənəd, şəxsin hüquqi statusunun müəyyən edilməsində, mülkiyyət hüquqlarının təsdiqində və digər rəsmi əməliyyatlarda vacib rol oynayırdı. Müasir dövrdə isə bu funksiyanı doğum haqqında şəhadətnamə yerinə yetirir.
Təvəllüdnamənin müasir Azərbaycan dilində işlənməsi azalsa da, tarixi mənbələr, arxiv sənədləri və ədəbiyyat əsərlərində rast gəlinir. Bu sözün əvəzində indi əsasən "doğum haqqında şəhadətnamə" və ya sadəcə "doğum şəhadətnaməsi" ifadələrindən istifadə olunur. Lakin tarixi kontekstdə və köhnə yazılı mənbələrin tərcüməsində təvəllüdnamə sözünün istifadəsi daha uyğun və dəqiq olur. Məsələn, "Onun təvəllüdnaməsi qədim Tiflisdə qeydə alınıb" cümləsində "təvəllüdnamə" sözü, "doğum şəhadətnaməsi" ifadəsindən daha yaxşı uyğunlaşır və tarixi kontekst daha aydın şəkildə əks olunur.
Qısacası, təvəllüdnamə sözü, tarixi kontekstdə əhəmiyyətli olan, doğuşun rəsmi olaraq təsdiq edilməsini ifadə edən bir termindir və "doğum haqqında şəhadətnamə"nin köhnə bir sinonimidir.