Titul [fr. titulus] sözü feodal və ya burjua cəmiyyətlərində nəsildən-nəslə keçən və ya sonradan verilən fəxri ad və ya rütbəni ifadə edir. Lakin bu tərif kifayət qədər dar çərçivədə qalır. Daha geniş və dəqiq bir şəkildə izah etmək üçün titulun tarixi konteksti, sosial statusu və istifadə sahələrini nəzərə almaq lazımdır.
Titul, əsasən, bir şəxsin, ailənin və ya qurumun ictimai mövqeyini, nüfuzunu və ya şərəfini göstərən rəsmi bir addır. Bu adlar tarixən müxtəlif formalarda və səbəblərlə verilirdi. Məsələn, soylu ailələrə miras yolu ilə keçən titullar (knyaz, hersoq, qraf, baron və s.), xüsusi xidmətlərinə görə monarxlar tərəfindən verilən titullar (lord, leytenant, general və s.), elmi və ya incəsənət sahələrindəki nailiyyətlərə görə verilən fəxri titullar (professor, akademik, sənətkar və s.) və ya dini rütbələr (keşiş, imam və s.) titul nümunələridir. Bu titullar sadəcə adlardan ibarət deyil, həmçinin müəyyən hüquq və imtiyazları da özündə əks etdirirdi.
Müasir dövrdə titul anlayışı dəyişib. Hələ də bəzi ölkələrdə monarxik sistemlə əlaqəli titullar istifadə olunsa da, əksər hallarda titullar daha çox şərəfli və ya peşəkar bir adı bildirir. Elmi dərəcələr (doktor, professor), hərbi rütbələr (mayor, polkovnik), vəzifələr (direktor, rəis) və ya fəxri adlar (xalq artisti, əməkdar müəllim) bütün bunlar müasir dövrdə titulların müxtəlif tətbiq formalarıdır. Beləliklə, titulun mənasını yalnız tarixi kontekstdən deyil, həm də müasir istifadədən başa düşmək vacibdir.
Cümlə içində istifadəsi: "O, titulu sayəsində asanlıqla yüksək vəzifəyə yüksəldi." və ya "Onun titulu professor idi." kimi nümunələrlə göstərilə bilər. Titul sözü həm də memarlıqda, kitabların başlıqlarında və ya sənədlərdə başlıq və ya ad mənasında istifadə oluna bilər, lakin bu istifadə ümumi mənasından fərqlidir.