Topa sözü Azərbaycan dilində həm sifət, həm də isim kimi işlənən çoxmənalı bir sözdür. Əsas mənası "qalaq", "yığın", "toplanmış halda olan şeylər kütləsi" deməkdir. Bu mənada "torpaq topası", "daş topası", "pambıq topası" kimi ifadələr işlədilir və əşyaların bir yerə yığılıb, toplanmış halını bildirir. "Topa" sözünün bu mənası konkret əşyalar üçün işləndiyi kimi, mücərrəd mənaları da ehtiva edir. Məsələn, "insan topası", "həşərat topası" kimi ifadələrdə bir çox fərdin bir yerə yığılmış halını ifadə edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "topa" sözünün türk dillərindəki kökü olan *top-* kökünə istinad etdiyini görərik. Bu kök "toplamaq", "yığmaq", "doldurmaq" kimi mənaları özündə əks etdirir. "Topa" sözü, bu kökə -a şəkilçisinin artırılması ilə əmələ gəlmişdir ki, bu da sözə isim və sifət mənası verir. Beləliklə, "topa" sözü həm toplanmış halda olan əşyaları, həm də toplanmış bir qrupu, kütləni ifadə edə bilir.
Verilən nümunə cümlədə ("Dəyədən bir az aralıda, topa şeylərin arasında Rüxsarə bükülüb uzanmışdı") "topa" sözü isim kimi işlənmiş və "yığın", "qalaq" mənasında başqa şeylərin arasında olan bir yığımı bildirir. Burada "topa şeylər" ifadəsi Rüxsarənin ətrafında səpələnmiş, yığılmış əşyaları təsvir edir. Sözün bu cür işlənməsi məkan və miqdar təsəvvürünü yaradır, çünki Rüxsarənin yerləşdiyi mühitdəki əşyalar "topa" halındadır.
Qısaca olaraq, "topa" sözü bir çox əşyanın yığılıb toplanmış halını bildirən çoxmənalı və geniş əhatəli bir sözdür. Həm konkret, həm də mücərrəd mənalarda işlənə bilər və cümlədəki yeri və konteksti nəzərə alınaraq, onun mənası daha da dəqiqləşdirilir.