Tovlamaq₂ feli Azərbaycan dilində bir neçə mənaya malikdir, əsasən də aldatma, yoldan çıxarma, dilə tutma kimi mənalarda işlənir. Lüğətlərdə verilən "dilə tutmaq; aldatmaq, başdan çıxarmaq, yoldan çıxarmaq" tərifi sözün əsas mənasını əhatə etsə də, daha geniş və dəqiq bir izah vermək mümkündür.
Tovlamaq feli, əsasən, şüurlu və məqsədyönlü bir şəkildə həmsöhbətin fikrini, iradəsini öz tərəfinə çəkmək, onu istənilən hərəkətə sövq etmək üçün istifadə olunur. Bu, həm müsbət, həm də mənfi kontekstlərə malik ola bilər. Müsbət kontekstdə, məsələn, bir insanı yaxşı bir işə inandırmaq, onu doğru yola yönəltmək üçün tovlamaqdan istifadə oluna bilər. Mənfi kontekstdə isə, aldatmaq, yoldan çıxarmaq, başdan çıxarmaq mənalarında istifadə olunur.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "tov-" kökünün "dönmək", "əyilmək", "meyletmək" kimi mənaları ehtimal etmək olar. "Tovlamaq" isə bu kökün təsirli felidir və bir şeyi və ya birini istənilən istiqamətə yönəltmək, əyilməyə, dönməyə məcbur etmək mənasını verir. Bu mənada, tovlamaq fiziki bir təsiri deyil, daha çox psixoloji təsiri ifadə edir; sözlərin sehrinə, yaxud da qabiliyyətinə inanaraq insanın iradəsinin əyilərək istənilən istiqamətə yönəldilməsi deməkdir.
Misal olaraq, verilən cümlədə ("Məni tovlayan çörəkçi Qulunun uşaqları oldular...") tovlamaq feli mənfi mənada, yəni aldatmaq, yoldan çıxarmaq mənasında işlənir. Çörəkçi Qulu öz məqsədinə çatmaq üçün danışıq vasitəsi ilə söhbət əşxasin fikrini öz tərəfinə çəkmiş və onu aldatmışdır.
Tovlamaq feli müxtəlif cümlə strukturlarında işlənə bilər: "O, məni tovlayıb öz işinə cəlb etdi." (aldatdı), "Uşaqları şirniyyatlarla tovladı." (dilə tutdu), "Onun gözəl sözləri məni tovlamadı." (təsir etmədi). Bu nümunələr tovlamaq sözünün kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalarda işlənilə bildiyini göstərir.