Turşuqovurmalı sifəti əsasən Azərbaycan mətbəxində, xüsusilə də plovun təsvirində işlədilir. Lüğətlərdə sadəcə "xuruşu (qarası) turşuqovurmadan ibarət olan (plov haqqında)" şəklində izah olunsa da, mənanı daha geniş və dəqiq şəkildə izah etmək mümkündür. Turşuqovurmalı plov, plovun hazırlanma prosesində turşuqovurma texnikasının tətbiq olunduğunu göstərir. Bu texnika, plovun əsas tərkib hissəsi olan düyünün xüsusi bir üsulla, adətən qızardılmış soğan, sarımsaq, ədviyyatlar və bəzən də ət qalıqları ilə birlikdə qızardılıb, sonra isə su əlavə edilərək bişirilməsini əhatə edir. Nəticədə, plovun rəngi qaralmış, qəhvəyi-qırmızımtıl bir çalar alır və xarakterik bir turşuluq əldə edilir. "Turşuq" sözünün özü də qaranlığı, qaralma prosesini ifadə edə bilər, buna görə də "turşuqovurmalı" sözünün mənası, sadəcə "qaranlıq" deyil, hazırlanma üsulundan irəli gələn xüsusi bir qaranlıq rəngi və dadı bildirir.
Turşuqovurmanın plovun dadına və görünüşünə təsiri olduqca əhəmiyyətlidir. Qızartma prosesi düyünə xüsusi bir aroma və qoxu verir, ədviyyatlar isə dadını zənginləşdirir. Belə plov, adətən daha intensiv bir dada və rəngə malik olur. "Turşuqovurmalı plov" ifadəsi, həm plovun hazırlanma üsulunu, həm də onun xüsusiyyətlərini (rəng, dad, qoxu) ifadə edir.
Cümlədə istifadəsi nümunələri:
"Babamın hazırladığı turşuqovurmalı plov əvəzsiz idi." (Burada plovun dadının və hazırlanma üsulunun unikallığı vurğulanır.)
"O, turşuqovurmalı plov bişirməyi bacarmayan yeganə aşbaz idi." (Burada turşuqovurma üsulunun mürəkkəbliyi və nadirliyi ifadə olunur.)
"Səriyyənin turşuqovurmalı plovu Adilin çox xoşuna gəlirdi." (Verilən mətn nümunəsində olduğu kimi, plovun müəyyən bir xüsusiyyətini – turşuqovurmalı olmasını – vurğulayır.)
Əlavə olaraq, "turşuqovurmalı" sözünün etimologiyasına toxunmaq olar. "Turşuq" sözünün kökü dərin tarixə gedib çıxır və qaranlıq, qaralma ilə əlaqəlidir. "Ovurmaq" fellə birləşərək isə, "plovun xüsusi bir üsulla qızardılmasını" bildirir.