Türbə (ər. تُرْبَة - turba) sözü ərəb mənşəli olub, əsas mənası "torpaq", "toprak" deməkdir. Lüğətlərdə əsasən "qəbir", "məzar" kimi izah olunsa da, bu məna sözün əsl mənasından törəmə bir məna hesab olunmalıdır. Çünki türbə, sadəcə bir qəbir deyil, xüsusilə böyük və ya müqəddəs sayılan şəxslər üçün inşa edilmiş, memarlıq baxımından bədii və monumental bir qəbir abidəsidir.
Sözün mənası zamanla genişlənərək, qəbir üstündə tikilən və sonradan ziyarətgah funksiyasını da yerinə yetirən bina mənasını da əhatə etmişdir. Bu mənada "məqbərə" və "mavzole" sözləri ilə sinonimdir. Lakin "məqbərə" daha ümumi bir termin olaraq bir çox qəbrin yer aldığı bir məkanı da ifadə edə bilər, "mavzole" isə daha çox Qərbi Avropa memarlığına uyğun qəbir abidələrini təsvir etmək üçün istifadə olunur. Türbə isə xüsusilə İslam dünyasında, Şərq memarlığının təcəssümü kimi qəbul edilir.
Cümlə içərisində istifadə nümunələri:
- Şəhərin ətrafında bir neçə qədim türbə var.
- Möhtəşəm türbənin memarlığı hər kəsi heyran edirdi.
- Həmin türbə əsrlər boyu ziyarətgaha çevrilmişdi.
- Tarixi türbələr ölkəmizin mədəni irsinin ayrılmaz hissəsidir.
- Babamın türbəsi kəndin ətrafında yerləşir.
Beləliklə, "türbə" sözü yalnız "qəbir" kimi deyil, həm də memarlıq abidəsi, ziyarətgah kimi mənalarda da işlədilir və bu mənada sadəcə bir qəbir sözündən daha geniş bir konteksti əhatə edir.