Uçuculuq (is. ): Havada uçma qabiliyyəti və ya sənəti ilə bağlı geniş bir məfhumdur. Bu məfhum sadəcə bir insanın və ya heyvanın uçuşunu deyil, həmçinin uçuş vasitələrinin (təyyarələr, vertolyotlar, kosmik gəmilər və s.) idarə edilməsi, konstruksiyası, texniki xüsusiyyətləri və istismarı ilə bağlı bilik və bacarıqları əhatə edir.
Birinci əsas mənası uçan aparatların idarə edilməsi sənətidir. Bu, pilotların, kosmonavtların və digər uçan aparat operatorlarının əldə etdiyi peşəkarlıq səviyyəsini ifadə edir. Məsələn, "Pilotun uçuculuq məharəti yüksək idi" cümləsində uçuculuq, pilotun təyyarəni idarə etmək bacarığını, təcrübəsini və peşəkarlığını ifadə edir. "Uçuculuq bacarığı" ifadəsi də bu mənada işlənir.
İkinci mənası isə uçan aparatların uçuş xüsusiyyətləri ilə bağlıdır. Bu, konkret bir təyyarənin və ya digər uçan aparatın havada qalma, manevr etmə, sürət qazanma və s. qabiliyyətlərini ifadə edir. Məsələn, "Təyyarənin uçuculuq qabiliyyəti yaxşı idi" cümləsində uçuculuq, təyyarənin texniki xüsusiyyətlərini, onun uçuş performansını göstərir. "Yüksək uçuculuq xüsusiyyətlərinə malik" ifadəsi də bu mənaya işarə edir.
Üçüncü, daha geniş mənada uçuculuq, uçuşla bağlı elmi-texniki sahəni əhatə edir. Bu, aerodinamika, aviasiya mühəndisliyi, kosmonavtika kimi elmləri, həmçinin uçan aparatların layihələndirilməsi, istehsalı və istismarı ilə bağlı bütün prosesləri əhatə edir. Bu mənada "Uçuculuq sahəsində yeni kəşflər" kimi cümlələrdə işlədilir.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "uçmaq" felindən törəmədir və "-culuq" şəkilçisi vasitəsilə "uçmaqla bağlı olan fəaliyyət, sənət, bacarıq" mənasını verir. Türkcənin digər dillərlə qarşılıqlı əlaqəsini nəzərə alsaq, bu sözün Avropa dillərindəki "aviation" və ya "aeronautics" sözlərinin mənasına uyğun olduğunu görərik.