Udinlər, Azərbaycanın şimal-şərqində, Quba rayonunun ərazisində, əsasən Xınalıq, Qırmızı Qəsəbə və Buduq kəndlərində məskunlaşmış etnik qrupdur. Tarixən daha geniş ərazidə yaşamasına baxmayaraq, hazırda sayca az olan bu qrupun dili, Udi dili, Qafqaz dilləri ailəsinin Nax-Dax dilləri qrupuna aiddir. Udi dili, ibero-Qafqaz dilləri içərisində Lezgian dillərinə (Lezgi, Tabasaran, Rutul və s.) qohumluq münasibəti göstərir, lakin özünəməxsus dil xüsusiyyətlərinə də malikdir. Dilinin spesifikliyi ilə yanaşı, Udinlər özünəməxsus mədəniyyətə, adət-ənənələrə, folkloruna və tarixinə də sahibdirlər. Onların dini inanclarında şamanizm, xristianlıq və İslamın elementləri müşahidə olunur. Udinlər Azərbaycanın multikultural və çoxmilli əhalisinin ayrılmaz tərkib hissəsidir və öz milli özünüdərkini qoruyub saxlamaqda davam edirlər.
“Udin” etnonimi mənşəcə mübahisəlidir. Bəzi tədqiqatçılar onu Albaniyada yaşayan qədim əhalinin adından götürdüyünü irəli sürürlər. Başqa bir fikrə görə isə, bu toponim "uda" (su) sözündən törəyib və yaşayış məntəqələrinin su mənbələri ilə əlaqədar olmasını göstərir. Bu məsələnin tədqiqi davam etdirilir və mənşəyinin dəqiq müəyyən edilməsi üçün tarixi mənbələrə və dilçilik təhlillərinə ehtiyac duyulur. Lüğətlərdə qeyd olunan "Azərbaycanın şimalında yaşayan, iber-Qafqaz dillərinin birində danışan xalq" ifadəsi Udinləri ümumiləşdirilmiş şəkildə təsvir etsə də, onların mədəni, tarixi və linqvistik zənginliyini tam əks etdirmir.
Udin sözü müxtəlif cümlələrdə aşağıdakı kimi işlənə bilər:
- Udin xalqının qədim tarixi var. (Udinlərin tarixini vurğulayır)
- Udi dili ibero-Qafqaz dilləri ailəsinə aiddir. (Dilini müəyyən edir)
- O, Udin mənşəlidir. (Şəxsin etnik mənsubiyyətini bildirir)
- Udinlər öz adət-ənənələrini qoruyub saxlayırlar. (Mədəniyyətə diqqət çəkir)
- Udin ədəbiyyatı zəngindir. (Ədəbiyyatını vurğulayır)