Üslubi (ər. üslûbdan) sifət. Üsluba aid olan, üslubla əlaqədar, üslub baxımından nəzərə alınan mənasını bildirir. Klassik ərəb dilindən götürülmüş bir söz olub, ədəbiyyatşünaslıqda, dilçilikdə və sənətşünaslığında geniş istifadə olunur. Ümumi mənada "üslubla bağlı" deməkdir, lakin kontekstdən asılı olaraq daha spesifik mənalar kəsb edə bilir.
Məsələn, "üslubi səhv" ifadəsi, yazıda, danışmada və ya sənət əsərində üsluba uyğun olmayan, qəbul edilməmiş bir dil və ya ifadə tərzinin istifadəsinə işarə edir. Bu səhv, qrammatik səhv deyil, daha çox ədəbi-estetik xarakter daşıyır. Üslubun düzgünlüyünə, təmizliyinə, gözəlliyinə və s. toxunur. Mətndəki uyğunsuzluğu, fikir ifadəsindəki zəifliyi vurğulayır.
"Lüğətdə üslubi işarələr" ifadəsi, sözün mənasının, ədəbi istifadəsinin və s. haqqında lüğətdə verilən əlavə məlumatları, qeydləri və izahları göstərir. Bu işarələr, sözün hansı üslubda (məsələn, danışıq, yazılı, rəsmi, qeyri-rəsmi) daha çox işlədildiyini, hansı məcazi mənalara malik olduğunu və s. aydınlaşdırır.
"Romanın üslubi xüsusiyyətləri" ifadəsi isə əsərin dilinin, üslubunun, bədii vasitələrinin və ümumilikdə yazıçının yazı tərzinin təhlilini əhatə edir. Burada müəllif tərəfindən seçilmiş sözlərin, cümlə quruluşlarının, bədii təsvirlərin, obrazlı ifadələrin, nitq fiqurlarının və digər üslubi vasitələrin təhlilindən söhbət gedir. Bu, əsərin ümumi təəssüratının formalaşmasında mühüm rol oynayır.
Qısacası, "üslubi" sözü müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif nüansları özündə əks etdirə bilsə də, əsas mənası üslubla əlaqədar olan hər şeyə aiddir. Bu əlaqə, sözün, ifadənin və ya əsərin üslubuna uyğunluğunu, ya da üslub baxımından analizini, təhlilini ifadə edə bilər.