Vagüzar (fars. وجوزار) sözü Azərbaycan dilinə fars dilindən keçmişdir. Köhnə Azərbaycan ədəbi dilində istifadə olunan bu söz əsasən "həvalə etmək", "tapşırmaq", "birinin üzərinə və ya öhdəsinə qoymaq" mənalarında işlənmişdir. Lüğətlərdəki qısa izahı bu mənanı tam əhatə etmir. Daha dəqiq ifadə etmək üçün deyə bilərik ki, "vagüzar etmək" hər hansı bir vəzifəni, işi, məsuliyyəti və ya yükü bir başqasının üzərinə qoymaq, onun öz üzərinə götürməsini tələb etmək mənasını verir. Bu hərəkət, qərarın qəbul edilməsində və ya işin həyata keçirilməsində həmin şəxsin aktiv iştirakını nəzərdə tutur. Sadəcə olaraq bir işin bildirilməsindən fərqli olaraq, "vagüzar etmək" fəaliyyətin həmin şəxsin üzərinə məsuliyyət kimi qoyulmasını ifadə edir.
Məsələn, "Şah ona səltənətin idarəsini vagüzar etdi" cümləsində şah, səltənətin idarəsini tamamilə və ya qismən həmin şəxsin öhdəsinə qoymuş, onun bu işdə məsuliyyət daşımasını tələb etmiş olur. Bu, sadəcə "Şah ona səltənətin idarəsini tapşırdı" cümləsindən fərqli olaraq daha ciddi bir məsuliyyətin öhdəsinə qoyulmasını ifadə edir. "Vagüzar etmək" sözündə "tapşırmaq"dan daha çox rəsmiyyət, məsuliyyət və ağırlıq hissi vardır.
Sözün kökü olan farsca "وجوزار" (vucūzār) "varlıq, mövcudluq" mənasını verən "وجود" (vucūd) və "saxlamaq, qorumaq" mənasını verən "زار" (zār) sözlərindən təşkil olunmuş ola bilər. Bu halda sözün tam mənası "mövcudluğu qorumaq, öhdəsinə götürmək" kimi izah edilə bilər ki, bu da yuxarıda qeyd edilən mənalara uyğundur. Ancaq etimoloji analiz daha dərin tədqiqat tələb edir.
Müasir Azərbaycan dilində "vagüzar etmək" sözü nadir hallarda işlənirsə də, ədəbiyyatda və tarixi mənbələrdə rast gəlinir. Onun yerinə daha çox "tapşırmaq", "həvalə etmək", "üzərinə qoymaq", "öz üzərinə götürmək" kimi sinonimlərdən istifadə olunur. Lakin "vagüzar etmək" sözü özünəməxsus bir rəngarənglik və tarixi kökləri ilə seçilir.