Vaqe (ər.) – Bu söz ərəb dilindən keçmişdir və əsasən hadisə, olay, hadisənin baş verməsi mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə "üz vermək, əmələ gəlmək, baş vermək, meydana çıxmaq" kimi təriflər olsa da, bu, sözün tam mənasını əks etdirmir. "Vaqe olmaq" deyimi, bir hadisənin gözlənilmədən, birdən-birə, bəzən də qəfil və gözlənilməz bir şəkildə baş verməsini bildirir. Sadəcə "baş vermək"dən fərqli olaraq, "vaqe olmaq" ifadəsində hadisənin təsadüfi, ani və ya gözlənilməz xarakteri ön plana keçir.
Misal üçün, "Bu gün küçədə bir hadisə vaqe oldu" cümləsində hadisənin nə olduğu ətraflı izah edilməsə də, onun qəfil və gözlənilməz bir şəkildə baş verdiyi nəzərdə tutulur. "Bu gün küçədə bir hadisə baş verdi" cümləsi ilə müqayisədə "vaqe oldu" ifadəsi hadisənin qeyri-adi və ya gözlənilməz bir xarakter daşıdığını daha güclü bir şəkildə vurğulayır.
"Vaqe olmaq" deyiminin istifadəsi, əsasən danışıq dilində daha çoxdur. Yazılı dilə nisbətən daha az istifadə olunur və ədəbi üslubda daha az rast gəlinir. Ancaq həyatda tez-tez baş verən kiçik, adi hadisələrdən daha çox, qeyri-adi, gözlənilməz, bəzən də mənfi bir xarakter daşıyan hadisələr üçün istifadə olunur.
Sözün sinonimləri arasında "baş vermək", "üz vermək", "əmələ gəlmək", "meydana çıxmaq" kimi sözlər göstərilə bilər. Lakin bu sinonimlərin hamısı "vaqe olmaq" deyiminin ifadə etdiyi ani və qəfil baş vermə mənasını tam olaraq əks etdirmir. Məsələn, "dağ əmələ gəldi" və ya "günəş meydana çıxdı" cümlələrində "vaqe oldu" sözünü işlətmək mənasızdır.
Beləliklə, "vaqe olmaq" deyimi daha çox qeyri-adi, ani və gözlənilməz hadisələrin baş verməsini ifadə etmək üçün istifadə olunan, ərəb mənşəli bir söz birləşməsidir.