Valtorna [alm. Waldhorn] – musiqi aləti. Adından da göründüyü kimi, “meşə buynuzu” mənasını daşıyır. Əslində, erkən valtorna modelləri həqiqətən də buynuzdan hazırlanırdı və formaca buynuza bənzəyirdi. Müasir valtorna isə əsasən pirinçdən hazırlanır və onun borusunun uzunluğu, əyriliyi və diametri dəqiq hesablamalarla müəyyən edilir.
Valtorna nəfəsli, müştüklü bir musiqi alətidir. "Müştüklü" termini burada alətin səs çıxarma mexanizmini ifadə edir: nəfəs axını alətin içərisindəki hava sütununun titrəməsinə səbəb olur və bu titrəmə müxtəlif uzunluqlu borular vasitəsilə dəyişdirilərək müxtəlif notlar əldə edilir. Müştük vasitəsi ilə isə bu notlar daha da dəqiq idarə olunur və valtorna ifaçısına geniş dinamika və intonasiya imkanı yaradır. Valtorna, trombon kimi sürüşkən boru sisteminə malik deyil, səsinin dəyişdirilməsi əsasən müştük vasitəsilə həyata keçirilir.
Valtorna əsasən simfonik orkestrlərdə, kamera ansambllarında və solo ifaçılıqda geniş istifadə olunur. Onun incə və məlahətli səsi, romantizm dövrünün musiqisində xüsusilə populyar olmuşdur. Brahms, Mozart, Beethoven, Mahler kimi tanınmış bəstəkarların əsərlərində valtornaya geniş yer verilir. Alətin səsi müxtəlifdir: həm lirik, həm də qürrəli, hətta dramatik səslər çıxarmaq mümkündür. Valtorna səsinin “məxməri” və ya “parlaq” təsvirləri də tez-tez rast gəlinir. Bu, əsasən ifaçı texnikasından və musiqinin xarakterindən asılıdır.
Nəfəsli musiqi alətləri üç əsas qrupa bölünür (qrupa aid edilməsi müzakirəli ola bilər): ağızdan nəfəs ilə çalınanlar (məsələn, flüt, klarnet), diyafraqma vasitəsilə nəfəs ilə çalınanlar (məsələn, saxofon, klarnetin bəzi növləri) və müştük vasitəsilə nəfəs ilə çalınanlar (məsələn, valtorna, trombon, truba). Valtorna bu sonuncu qrupa aiddir.