Trombon, aşağı və güclü tembrə malik, nəfəsli musiqi alətidir. Boru formasında olan bu alət, xüsusi sürüşən ventil mexanizmi sayəsində səs hündürlüyünü dəyişməyə imkan verir. Bu ventil, musiqiçinin əli ilə idarə olunur və onun hərəkəti borunun uzunluğunu dəyişərək fərqli notların əmələ gəlməsinə səbəb olur.
Trombonun adı italyan dilindən (“trombone”) götürülmüşdür və "böyük boru" mənasını verir. Bu, onun ölçüləri və səs gücü ilə əlaqədardır. Trombon, digər nəfəsli alətlərdən fərqli olaraq, klavişlərdən istifadə etmir, səs hündürlüyünün dəyişməsi tamamilə ventilin hərəkətinə bağlıdır.
Trombonun tembri dərin, dolğun və ifadəlidir. Bu xüsusiyyəti onu simfonik orkestrlərdə, caz musiqisində, brass ansambllarında və digər müxtəlif musiqi janrlarında geniş istifadə olunmasına səbəb olur. Həm solo, həm də ansambl ifasında uğurla tətbiq olunan trombonun səsi, həm yumşaq və lirik, həm də güclü və dramatik ola bilər. Müxtəlif texnikaların tətbiqi ilə musiqiçilər trombon vasitəsilə çox geniş ifadə dairəsini əhatə edə bilirlər.
Müxtəlif növ trombonlar mövcuddur; məsələn, tenor trombon, bas trombon və alto trombon. Hər birinin özünəməxsus səs xüsusiyyətləri və ölçüləri vardır. Trombonun tarixi XVI əsrə gedib çıxır və əsrlər boyu təkamül edərək, müasir musiqinin ayrılmaz hissəsinə çevrilmişdir.