Veranda sözü portugal dilindən (varanda) gəlmişdir və əsasən binanın xarici divarına bitişik, açıq və ya şüşələnmiş, dam örtüklü bir əlavəni, balkon və ya eyvanı bildirir. Bu əlavə, evin əsas yaşayış sahəsinin bir uzantısı kimi xidmət edir və istirahət, əyləncə və ya sadəcə olaraq təbiətlə ünsiyyət üçün istifadə olunur. Verandanın dizaynı müxtəlif ola bilər: sadə bir taxta döşəmədən tutmuş, incə oyma işləri, sütunlar və naxışlı barmaqlıqlara qədər.
Verandanın əsas xüsusiyyəti onun açıq və ya qismən açıq olmasıdır. Açıq verandalar bütün tərəflərdən, və ya ən azından bir tərəfdən açıq olur və ətraf mühitin görünüşünü təmin edir. Şüşələnmiş verandalar isə hava şəraitindən qorunmaq üçün şüşə və ya plastik panellərlə əhatə olunur və il boyu istifadə edilə bilər. Bəzi verandalar həmçinin divarlara söykənən dam örtüyü ilə qorunur.
Veranda sözü fərqli kontekstlərdə müxtəlif mənalarda istifadə oluna bilər. Məsələn, "Qəmər verandanı səliqəyə saldıqca mahnının sözlərini təkrarlayırdı" cümləsində veranda, Qəmər xanımın işlədiyi və ya istirahət etdiyi məkanı, evə bitişik açıq və rahat bir yer kimi təsvir edir. Digər bir nümunə: "Qədim evin geniş verandası dənizə açılırdı" cümləsində veranda evin əsas hissəsindən daha böyük və əzəmətli bir yer kimi təsəvvür olunur və mənzərənin gözəl bir hissəsini təqdim edir.
Qısacası, veranda, evin memarlıq üslubuna zənginlik və estetik cəlbedicilik qatan, həm funksiyalı, həm də dekorativ bir elementdir. Onun ölçüləri, forması və dizaynı binanın ümumi tərzinə və sərnişinin tələbatlarına uyğun olaraq dəyişə bilər.