Veto [lat. veto - "qadağan edirəm"] – bir orqanın digər bir orqanın qərarına qarşı çıxması, onu qüvvədən salması, həyata keçirilməsinin qadağan edilməsi deməkdir. Termin əsasən dövlət hüququnda istifadə olunur və qərar qəbul edən qurumun qərarın icrasını maneə törətmək hüququnu ifadə edir.
Veto hüququ, konstitusiyaya və ya müvafiq qanunvericiliyə əsasən müəyyən dövlət orqanlarına (məsələn, prezident, parlamentin bir palatası və s.) verilir. Bu hüquq, qərarın qəbul olunmasının əhəmiyyətli dərəcədə təsirlənməsi, qanunların pozulması və ya milli maraqlara zidd olması kimi hallarda tətbiq oluna bilər. Veto qəti (mütləq) və ya şərti (kəsb edilə bilən) ola bilər. Qəti vetoda, qərar tamamilə ləğv edilir və qəbul edilmiş sayılmır. Şərti vetoda isə veto edən orqanın qərarı geri qaytarılır və yenidən müzakirə edilərək təsdiq olunması üçün təklif oluna bilər. Bəzi hallarda, veto hüququndan istifadə etmək üçün müəyyən əsaslar göstərilməlidir.
Veto termini, dövlət hüququndan kənarda da, daha geniş mənada, bir şəxsin və ya qrupun başqa bir şəxsin və ya qrupun qərarını maneə törətməsi mənasında işlənə bilər. Məsələn, “Layihəyə rəhbər veto qoydu” və ya “Onun təklifinə veto qoyuldu” cümlələrində veto sözü qərarın qəbul olunmasının qarşısının alınması mənasında işlənir.
Latın dilindən gələn veto sözünün etimologiyası “qadağan edirəm” mənasını verən vetare fellə bağlıdır. Tarixən Roma Respublikasında, Senatın Konsulun qərarlarını ləğv etmək üçün istifadə etdiyi bir termin olaraq tanınırdı. Bu tarixi mənşəyi veto sözünün müasir hüquqi və gündəlik istifadəsinə təsir göstərmişdir.