Vəhy (ərəbcə: وَحْي, vahj) İslam dini etiqadının əsasını təşkil edən, Allahın peyğəmbərlərinə ilahi bir qaynaqdan gələn, bilinməyən, gizli bir vasitə ilə bildirişlər, əmrlər, qadağalar və ya ilahi hikmətlərlə dolu məlumatların çatdırılması prosesidir. Bu proses, peyğəmbərin özünün əqli və ya hissi qabiliyyətləri ilə əldə edilən bir məlumat deyil, Allah tərəfindən üstü örtülü və ya açıq bir şəkildə bildirilən bir həqiqətdir.
Vəhyin mahiyyəti haqqında müxtəlif fəlsəfi və teoloji baxışlar mövcuddur. Bəzi təsəvvürlərə görə, vəhy insan şüurunun xaricindən gələn bir təsir olaraq qəbul edilir, bəziləri isə insanın öz daxili dünyası ilə ilahi aləm arasında bir körpü rolunu oynadığını iddia edirlər. Ancaq ümumi qəbul edilən fikir, vəhyin insanın öz iradəsindən və qabiliyyətindən kənar, Allah tərəfindən xüsusi bir vasitə ilə verilən bir bildiriş olduğudur.
Vəhyin formasında da müxtəliflik müşahidə edilir. Quranda qeyd edildiyi kimi, vəhy həm müstəqim (açık) və həm də tədrici (tədricən) şəkildə ola bilər. Müstəqim vəhy, məsələn, Cəbrail peyğəmbərə Allahın sözlərini tam və açıq şəkildə çatdırması kimi təsvir edilir. Tədrici vəhy isə peyğəmbərə müəyyən bir hadisə, vəziyyət və ya düşüncə vasitəsilə Allahın iradəsini anlamağa kömək etmək kimi izah oluna bilər. Vəhyin şəkil, səs, yuxu və ya qəlbdə bir hiss kimi fərqli formalarda təzahür etməsi də mümkündür.
İslam dinində vəhy, peyğəmbərlik iddialarının əsas sübutlarından biridir. Çünki peyğəmbərlərin Allah tərəfindən almış olduqları vəhylər, onların peyğəmbərlik missiyalarının əsasını təşkil edir və onların təbliğ etdikləri dinin ilahi mənşəyini sübut edir. Vəhy konsepsiyası, İslam dini etikasının, hüququnun və ibadət sisteminin formalaşmasında əsas rol oynamışdır.
Müxtəlif cümlələrdə istifadəsi:
- “Peyğəmbərə Allah tərəfindən vəhy olunmuş ayələr Quranda toplanmışdır.”
- “Onun hərəkətlərində, sözlərində Allahın vəhyi hiss olunurdu.”
- “İnsanlar həqiqəti axtarmalıdırlar ki, Allahın vəhyi onlara yol göstərsin.”